Przejdź do zawartości

Nintendo optical disc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nintendo optical disc
Ilustracja
Typ nośnika

dysk optyczny (pamięć tylko do odczytu)

Pojemność

GameCube: 1.46 GB Wii: 4.7 GB / 8.54 GB
Wii U: 25 GB

Opracowany przez

Nintendo, Panasonic

Wykorzystanie

Gamecube, Wii, Wii U

Wymiary nośnika

GameCube: 8 cm Wii i Wii U: 12 cm

Nintendo optical disc (dysk optyczny Nintendo) – format dysków optycznych przeznaczony do dystrybucji gier wideo stworzony przez firmę Nintendo. Nazwa ta obejmuje formaty GameCube Game Disc oraz Wii Optical Disc.

Format

[edytuj | edytuj kod]
Kod kreskowy BCA na płycie dla systemu Wii.

Dyski GameCube Game Disc to nośnik przeznaczony dla GameCube stworzony przez Matsushita a następnie wykorzystany w Wii dzięki wstecznej kompatybilności[1]. Dyski te mają pojemność 1,5 GB, średnicę 8 cm i są oparte na technologii miniDVD, ze stałą prędkością kątową odczytu. Nintendo wprowadziło ten format w celu zapobieżenia naruszenia praw autorskich gier[2], w celu uniknięcia opłat licencyjnych dla DVD Forum i aby zmniejszyć czas ładowania.

Format ten był krytykowany z powodu niewielkiej pojemności. Na potrzeby Wii, Nintendo rozszerzyło technologię na pełnorozmiarowe 12 centymetrowe dyski DVD o pojemności 4,7 GB (lub 8,54 GB dla dysków dwuwarstwowych).

Każdy dysk posiada specjalny kod kreskowy BCA utworzony za pomocą lasera.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matt Casamassina: IGNcube's Nintendo "Revolution" FAQ. IGN, 12 września 2006. [dostęp 2006-09-07].
  2. GameSpy Staff: Beginner's Guide: GameCube. GameSpy, 30 lipca 2003. [dostęp 2006-09-07].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]