Przejdź do zawartości

Ministry

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ministry
Ilustracja
Ministry (2017)
Rok założenia

1981

Pochodzenie

Chicago

Gatunek

industrial metal[1][2], rock industrialny[3], post punk[2], pop alternatywny[1], rock alternatywny[1], metal alternatywny[1], indie rock, dance rock[1], synth pop[2]

Aktywność

1981–2008, 2011–2013, od 2014

Wydawnictwo

Wax Trax!, Arista, Sire, Warner Bros., Sanctuary, 13th Planet, Megaforce

Powiązania

1000 Homo DJs, Revolting Cocks, Lard

Strona internetowa

Ministry – amerykański zespół muzyczny wykonujący industrial metal z wpływami szeroko pojętej muzyki rockowej. Został założony w 1981 roku w Chicago.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ministry początkowo jako duet, składający się z Ala Jourgensena i Stephena George’a, grało muzykę diametralnie różną od tej, dzięki której zespół stał się sławny w pierwszej połowie lat 90. Muzyka Ministry w latach 1981 – 1983 do pierwszego albumu zatytułowanego With Sympathy (1983) – to połączenie stylistyk muzyki z obszaru punk i muzyki elektronicznej tj: new wave i synth pop[4][3]. Ministry wówczas proponowało twórczość zbliżoną do Depeche Mode, Human League[4], czy nawet New Order, Kraftwerk i D.A.F. Jourgensen wielokrotnie odżegnywał się od tego okresu swojej twórczości.

Kolejny album Ministry był krokiem w stronę elektronicznej awangardy. Większą rolę zaczęły odgrywać sample, które były bardzo ważnym elementem późniejszej twórczości Jourgensena. Można znaleźć wiele wspólnych elementów tej muzyki i ambientu np. Aphex Twin, The Orb, Biosphere, czy Meat Beat Manifesto. Mniej więcej tym czasie rozeszły się drogi George’a i Jourgensena, który przez pewien czas był jedynym członkiem zespołu.

Wydany w 1988 album The Land of Rape and Honey, był wtedy wielkim przełomem dla grupy muzycznej. Jourgensen, już wraz z basistą Paulem Barkerem, który do niedawna był drugą stałą postacią w zespole, ruszył w kierunku metalu. W składzie pojawili się także: William Rieflin, Mike Scaccia, Kevin Ogilvie i Chris Conelly. Płytka osiągnęła wielki sukces na listach przebojów muzyki alternatywnej.

W 1989 ukazał się kolejny album zatytułowany The Mind is a Terrible Thing to Taste. Zespół kontynuował obrany wcześniej kierunek (Jourgensen współpracował w tym czasie z Jello Biafrą, tworząc projekt Lard).

W ciągu następnych kilku lat członkowie zespołu intensywnie zajęli się praca nad side-projektami. Jourgensen, prócz Biafry, współpracował też z Trentem Reznorem, tworząc projekt 1000 Homo DJs oraz Revolting Cocks – dodający do eklektycznej muzyki humorystyczne teksty. W tym czasie członkowie Ministry współpracowali wieloma zespołami, min: Pigface, Cabaret Voltaire, Skinny Puppy, KMFDM, Fugazi.

W 1991 Ministry wkroczyło na listy przebojów z kompozycją Jesus Built my Hotrod z gościnnym występem Gibbyego Haynesa, wokalisty punkowego projektu muzyczno-happeningowego Butthole Surfers.

14 lipca 1992 ukazał się album Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs. Podstawę dla niego przygotował singel z Jesus Built my Hotrod, ale także rosnąca popularność Nine Inch Nails. Album ten był najlepiej sprzedającym się krążkiem zespołu, pozwolił Ministry dostać się do mainstreamu i jest uważany za ich najlepsze dzieło. Znalazły się na nim choćby takie utwory jak powstały we współpracy z czołowym pisarzem Beat Generation Williamem Burroughsem Just One Fix poruszający temat narkotyków oraz N.W.O. (New World Order), będący protestem przeciw amerykańskiej interwencji w Iraku i w ogóle politykę prezydenta USA George’a Busha Seniora.

W następnych latach zespół napotkał na swojej drodze wiele problemów. Największym były narkotyki, przede wszystkim uzależnienie Jourgensena i Barkera od heroiny. Kolejny album (Filth Pig)ukazał się dopiero w 1996. Sample i elektronika ustąpiły miejsca hałaśliwym, dysonansowym partiom gitarowym a automat perkusyjny stanowiący podstawę sekcji rytmicznej na poprzednich albumach został zastąpiony żywą perkusją. Komercyjnie płyta poniosła porażkę, została źle oceniona przez większość krytyków i wzbudziła kontrowersje wśród fanów.

W 1999 roku wydany został album Dark Side of the Spoon, na którym pojawiły się elementy Ministry z lat wczesnej twórczości, czyli elektronika stylizowana na elektro. Płyta została zadedykowana Williamowi Tuckerowi, ex-gitarzyście Ministry, który popełnił samobójstwo.

W 2001 roku z powodu ukąszenia przez jadowitego pająka Jourgensen porzucił narkotyki, co było punktem zwrotnym dla zespołu. W 2003 roku wydany został album Animositisominia, który znacznie bardziej przypominał dokonania zespołu z przełomu lat 80. i 90. W 2003 roku zespół opuścił Paul Barker z przyczyn osobistych.

W 2004 roku rozpoczął się nowy okres twórczości: razem z albumem Houses of the Molé rozpoczęła się trylogia skierowana przeciwko ówczesnemu prezydentowi USA, George W. Bushowi. Muzycznie były to najbardziej agresywne, przypominające thrash metal kompozycje Ministry. Kolejne części trylogii to Rio Grande Blood z 2006 roku oraz The Last Sucker z 2007 roku. W trakcie nagrywania Rio Grande Blood Jourgensen ogłosił, iż po wydaniu następnej płyty Ministry zakończy działalność.

Pod koniec września 2005 odbyła się premiera Rantology, albumu zawierającego remiksy wcześniej wydanych utworów, nowy utwór The Great Satan oraz Bloodlines, kawałek obecny wcześniej na soundtracku z gry VAMPIRE: Bloodlines

Ostatnie wydawnictwa zespołu to Cover Up zawierająca covery oraz DVD Adios... Puta Madres) z nagraniami z pożegnalnej wówczas trasy koncertowej C-U-LaTour.

15 lipca 2008 w warszawskim klubie Stodoła Ministry zagrało swój pierwszy koncert w Polsce. Jeszcze tego samego roku grupa została rozwiązana.

W 2011 roku grupa wznowiła działalność[5], zaś w 2012 r. wydała kolejny album Relapse[3] oraz dała szereg koncertów, w tym w Polsce na Przystanku Woodstock. W 2013 roku zespół wydał kolejny album From Beer to Eternity.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]

Obecny skład zespołu

[edytuj | edytuj kod]
  • Al Jourgensen – śpiew, instrumenty klawiszowe, gitara, gitara basowa, perkusja (1981–2008, 2011–2013, od 2014)
  • John Bechdel – instrumenty klawiszowe (2006–2008, 2011–2013, od 2014)
  • Sin Quirin – gitara, gitara basowa (2007–2008, 2011–2013, od 2014)
  • Aaron Rossi – perkusja (2007–2008, 2011–2013, od 2014)
  • Tony Campos – gitara basowa (2007–2008, 2011–2012, od 2014)
  • Cesar Soto – gitara (od 2015)

Byli członkowie zespołu

[edytuj | edytuj kod]
  • John Davis – instrumenty klawiszowe (1981–1982)
  • Stephen George – perkusja (1981–1985)
  • Robert Roberts – instrumenty klawiszowe (1981–1984)
  • Marty Sorenson – gitara basowa (1981–1982)
  • Shay Jones – śpiew (1982–1983)
  • Brad Hallen – gitara basowa (1983–1985)
  • Paul Barker – gitara basowa, instrumenty klawiszowe, programowanie, śpiew (1986–2003)
  • Bill Rieflin – perkusja, gitara, programowanie, instrumenty klawiszowe (1986–1995)
  • Chris Connelly – śpiew, instrumenty klawiszowe (1987–1993)
  • Mike Scaccia (zmarły) – gitara, gitara basowa (1989–1995, 2003–2006, 2011–2012)
  • Nivek Ogre – śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe (1988–1990)
  • Howie Beno – programowanie (1990–1993)
  • Michael Balch – instrumenty klawiszowe, programowanie (1991–1992)
  • Louis Svitek – gitara (1992–1999, 2003)
  • Duane Buford – instrumenty klawiszowe (1995–1999)
  • Zlatko Hukic – gitara, instrumenty elektroniczne (1995–1999)
  • Rey Washam – perkusja, instrumenty perkusyjne, programowanie (1995–1999, 2003)
  • Max Brody – perkusja, instrumenty perkusyjne, programowanie, saksofon (1999–2004)
  • Mark Baker – perkusja (2004–2005)
  • John Monte – gitara basowa (2004)
  • Paul Raven (zmarły) – gitara basowa, gitara, instrumenty klawiszowe, perkusja (2005–2007)
  • Tommy Victor – gitara, gitara basowa (2005–2008, 2011–2012)
  • Casey Orr – gitara basowa, instrumenty klawiszowe (2012–2013)

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[6]
DEU
[7]
FRA
[8]
SWE
[9]
FIN
[10]
NOR
[11]
UK
[12]
CHE
[13]
AUT
[14]
NZL
[15]
AUS
[16]
1983 With Sympathy
  • Data: 10 maja 1983
  • Wydawca: Arista
96
1986 Twitch
  • Data: 8 lipca 1986
  • Wydawca: Sire
194
1988 The Land of Rape and Honey
  • Data: 11 października 1988
  • Wydawca: Sire
164
1989 The Mind is a Terrible Thing to Taste
  • Data: 14 listopada 1989
  • Wydawca: Sire
163
1992 Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs
  • Data: 14 lipca 1992
  • Wydawca: Warner Brothers
27 69 33 24
1996 Filth Pig
  • Data: 30 stycznia 1996
  • Wydawca: Warner Brothers
19 28 7 17 38 43 50 47 16 9
1999 Dark Side of the Spoon
  • Data: 8 czerwca 1999
  • Wydawca: Warner Brothers
92 57 51
2003 Animositisomina
  • Data: 18 lutego 2003
  • Wydawca: Sanctuary
157 93 125
2004 Houses of the Molé
  • Data: 22 czerwca 2004
  • Wydawca: Sanctuary
134 60
2006 Rio Grande Blood
  • Data: 2 maja 2006
  • Wydawca: 13th Planet/Megaforce
162
2007 The Last Sucker
  • Data: 18 września 2007
  • Wydawca: 13th Planet/Megaforce
95
2012 Relapse
  • Data: 30 marca 2012
  • Wydawca: 13th Planet/Megaforce
193 72 56 45 99
2013 From Beer To Eternity
  • Data: 30 września 2013
  • Wydawca: AFM Records
79
2018 AmeriKKKant
2021 Moral Hygiene[22]
2024 Hopiumforthemasses[23]
„—” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście
AUS
[16]
1990 In Case You Didn't Feel Like Showing Up
  • Data: 4 września 1990
  • Wydawca: Sire
1995 Just Another Fix
  • Data: styczeń 1995
  • Wydawca: WEA International
21
2002 Sphinctour
  • Data: 9 kwietnia 2002
  • Wydawca: Sanctuary
„—” pozycja nie była notowana.

Kompilacje i albumy z remiksami

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
1985 Twelve Inch Singles
  • Data: 1985
  • Wydawca: WaxTrax!
1989 Same Old Madness na kompilacji Various – I'm A Cult Hero[24]
  • Data: 1989
  • Wydawca: Living Legend Records
2001 Greatest Fits
  • Data: 19 czerwca 2001
  • Wydawca: Warner Brothers
2004 Early Trax
  • Data: 12 października 2004
  • Wydawca: Rykodisc
Side Trax
  • Data: 12 października 2004
  • Wydawca: Rykodisc
2005 Rantology
  • Data: 27 września 2005
  • Wydawca: Sanctuary
2007 Rio Grande Dub
  • Data: 10 czerwca 2007
  • Wydawca: 13th Planet
2008 Cover Up
  • Data: 1 kwietnia 2008
  • Wydawca: 13th Planet

Single

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
USA
Modern Rock

[6]
USA
Dance

[6]
UK
[12]
1981 „Cold Life”
„I'm Falling”
1983 „I Wanted To Tell Her” 13 With Sympathy
„Work for Love” 20
1986 „Over the Shoulder” Twitch
1988 „Stigmata” The Land of Rape and Honey
„Flashback”
1989 „The Land of Rape and Honey”
„Burning Inside” 23 The Mind is a Terrible Thing to Taste
1990 „Thieves”
„So What”
1992 „Jesus Built My Hotrod” 19 34 Psalm 69: The Way to Succeed and the Way to Suck Eggs
„N.W.O.” 11 49
1993 „Just One Fix”
1996 „The Fall” 18 53 Filth Pig
„Lay Lady Lay”
„Reload”
1997 „Brick Windows”
1999 „Supermanic Soul” Dark Side of the Spoon
„Bad Blood”
2001 „What About Us?” Greatest Fits
2003 „Piss” Animositisomina
„Animosity”
2004 „No W” Houses of the Molé
2006 „The Great Satan Remix” Rio Grande Blood
„Lieslieslies”
2007 „Let's Go” The Last Sucker
2008 „Keys to the City”
„—” pozycja nie była notowana.

Ścieżki dźwiękowe

[edytuj | edytuj kod]
Piosenka Tytuł Rok
„Stigmata” Hardware 1990
„N. W. O.” Wspaniały świat 1992
„Tonight We Murder” Demon Knight 1995
„Paisley” Ucieczka z Los Angeles 1996
„Reload” Speed 2: Wyścig z czasem 1997
„Everyday Is Halloween” The Black Bible 1998
„Just One Fix” Ulice strachu
„Bad Blood” Matrix 1999
„Eureka Pile” Uniwersalny żołnierz: Powrót
„Nursing Home” Pozostawieni w tyle 2000
„10/10” Street Sk8er 2
„Jesus Built My Hotrod” Crusty Demons 2003
„No W” Tony Hawk's Underground 2 & Need for Speed: Underground 2 2004
„Bloodlines” Vampire: The Masquerade – Bloodlines
„Thieves” Murderball 2005
„The Light Pours Out of Me” Alone in the Dark
„Burning Inside” Scarface: Człowiek z blizną 2006
„Stigmata” Tony Hawk's Project 8
„Hero” Tom Clancy’s Ghost Recon Advanced Warfighter 2 2007
„Life Is Good” Piła IV
„LiesLiesLies” Bitwa o Irak 2008
„Jesus Built My Hotrod” Watch Dogs 2014

Box sety

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
1993 Box
  • Data: 1993
  • Wydawca: Warner Brothers
2000 3 for One Box
  • Data: 25 sierpnia 2000
  • Wydawca: Warner Brothers

Wideografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
1990 In Case You Didn't Feel Like Showing Up
  • Data: 1990
  • Wydawca: Warner Bros. Records
2000 Tapes of Wrath
  • Data: 19 września 2000
  • Wydawca: Warner Bros. Records
2002 Sphinctour
  • Data: 23 sierpnia 2002
  • Wydawca: Sanctuary

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Reżyseria Album Źródło
1982 „Same Old Madness” Ultimate Rarities [25]
1983 „Revenge” With Sympathy
1986 „Over The Shoulder” Peter Christopherson Twitch
1988 „Stigmata” Benjamin Stokes, Eric Zimmerman Land Of Rape And Honey
„Flashback” Benjamin Stokes
„The Land Of Rape And Honey”
1989 „Burning Inside” Benjamin Stokes, Eric Zimmerman The Mind Is A Terrible Thing To Taste
1991 „Jesus Built My Hotrod” Paul Elledge Psalm 69: The Way To Succeed And To Suck Eggs
1992 „N.W.O.” Peter Christopherson
„Just One Fix”
1995 „Lay Lady Lay” Paul Elledge Filth Pig
1996 „Reload” Doug Freel
1999 „Bad Blood” Benjamin Stokes Dark Side Of The Spoon
2001 „What About Us?” Jeffrey Kinart A.I. Artificial Intelligence (ścieżka dźwiękowa)
2004 No „W” Houses Of The Molé
2006 „LiesLiesLies” Zach Passero Rio Grande Blood
2012 „99 Percenters” Relapse
„Ghouldiggers”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Steve Huey: Ministry Biography. allmusic.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  2. a b c Ministry – Metal Storm. www.metalstorm.net. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  3. a b c Ministry. www.metal-archives.com. [dostęp 2012-08-03]. (ang.).
  4. a b Ministry. www.discogs.com. [dostęp 2012-08-07]. (ang.).
  5. Ministry – Relapse. www.metal-archives.com. [dostęp 2012-08-03]. (ang.).
  6. a b c Ministry Billboard Charts. www.allmusic.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  7. Ministry/Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2012-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-11)]. (niem.).
  8. Ministry French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  9. Ministry Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  10. Ministry Finnish Albums Chart. finnishcharts.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  11. Ministry Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  12. a b Ministry UK Charts. chartarchive.org. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  13. Ministry Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2012-12-24]. (niem.).
  14. Ministry Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  15. Ministry New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  16. a b Ministry Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  17. The Land of Rape and Honey Gold Status.
  18. a b RIAA: Ministry (search for Ministry). www.riaa.com. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).
  19. Gold and Platinum Search [online], web.archive.org, 28 maja 2012 [dostęp 2022-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-28].
  20. Accreditations - ARIA [online], www.aria.com.au [dostęp 2022-11-26] (ang.).
  21. > discography > Filth Pig. [dostęp 2014-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-11)].
  22. Moral Hygiene - Ministry | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  23. Hopiumforthemasses - Ministry | Album | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  24. Various – I'm A Cult Hero. www.discogs.com. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).
  25. Ministry Videos. www.metalstorm.net. [dostęp 2012-12-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]