Przejdź do zawartości

Miecz przeznaczenia (zbiór opowiadań)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miecz przeznaczenia
Ilustracja
Rekonstrukcja okładki pierwszego wydania Miecza Przeznaczenia od SuperNowa
Autor

Andrzej Sapkowski

Typ utworu

fantasy

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1992

poprzednia
Ostatnie życzenie
następna
Saga o wiedźminie

Miecz przeznaczenia – zbiór opowiadań z gatunku fantasy z 1992 roku, napisanych przez Andrzeja Sapkowskiego.

Wydanie oryginalne

[edytuj | edytuj kod]

Wydany w 1992 roku przez Niezależną Oficynę Wydawniczą Nowa (ISBN 83-7054-037-6). Opowiadania z tego tomu stanowią wprowadzenie do sagi o Geralcie z Rivii i razem z Ostatnim życzeniem wyjaśniają najważniejsze wydarzenia w życiu głównych bohaterów cyklu.

Spis opowiadań

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozpoczyna się w momencie wykonywania przez Geralta jego codziennej pracy, czyli likwidowania potworów za pieniądze. Tym razem mamy do czynienia z bazyliszkiem. Po pozbyciu się stworzenia, wiedźmin poznaje tajemniczego rycerza, Borcha Trzy Kawki, któremu towarzyszą zerrikańskie wojowniczki, Tea i Vea, jego ochrona. Po wspólnie spędzonym wieczorze i nocy panowie postanawiają razem podróżować. Natykają się jednak na barierę – droga została zablokowana z powodu pojawienia się w okolicy smoka. Całe Hołopole rusza na polowanie zarządzone przez króla Niedamira z Caingorn. Na jego wezwanie, czy też zaproszenie na tropienie smoka odpowiadają rycerz Eyck z Denesle, Rębacze z Crinfrid z Boholtem, krasnoludy pod wodzą Yarpena Zigrina, Yennefer z Vengerbergu, czarnoksiężnik Dorregaray. Plącze się tam również Jaskier, bard, przyjaciel wiedźmina. Geralta łączą z Yennefer dość zażyłe stosunki. Poszukiwanym smokiem okazuje się ranna samica, chroniąca swoje dziecko. Naprzeciw myśliwym staje smok Villentretenmerth, z gatunku złotych. Złote smoki mogą zmieniać swoją postać na co tylko zechcą. I tak Villentretenmerth jest rycerzem Borchem Trzy Kawki. Geralt i Yennefer przyłączają się do smoka i rozprawiają z jego oprawcami. Jadą potem razem do Aedd Gynvael, gdzie czarodziejka ma do załatwienia sprawy z miejscowym magiem, Istreddem. W wyniku niezdecydowania czarodziejki, ucieka ona przed swoim przeznaczeniem. Geralt jedzie do Novigradu, gdzie spotyka znów Jaskra. Tam mają przygodę z niziołkiem Daintym Biberveldtem i dopplerem Tellico Lunngrevinkiem Letorte. Następnie lądują nad morzem w Bremervoord, księstwie Aglovala, gdzie Geralt robi za tłumacza w rozmowach księcia z piękną syreną Sh'eenaz. Po nieudanych pertraktacjach (książę jest zakochany w syrenie, ale żeby być razem to jedno z nich musi zrezygnować z dotychczasowego życia – albo Agloval stanie się trytonem albo Sh'eenaz kobietą) wiedźmin nie dostaje zapłaty. Wtedy mają szczęście – Jaskier zostaje poproszony o śpiewanie na weselu, jako drugi bard. Pierwszym jest jego stara znajoma, Essi Daven zwana Oczkiem. „Oczko” od razu zakochuje się w wiedźminie. Potem Geralt dostaje następne zadanie od księcia – ma sprawdzić co nęka poławiaczy pereł, którzy w coraz mniejszym składzie wracają z połowów. Następnie Geralt trafia do Brokilonu, lasu driad, rządzonego przez Panią Eithne. Jedzie tam z poselstwem do Duen Canell, serca Brokilonu. I spotyka swoje przeznaczenie – małą, zagubioną w lesie dziewczynkę, Ciri, cintryjską księżniczkę. Odtąd ich losy, splecione niegdyś w wyniku Prawa Niespodzianki, już na zawsze są ze sobą powiązane.

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • wydanie litewskie, wyd. Dagonas, Kowno 1997
  • wydanie rosyjskie, wyd. AST – Terra Fantastica, Moskwa – St. Petersburg 1996
  • wydania czeskie, wyd. Winston Smith, Praga 1993; Leonardo, Ostrava 1999
  • wydanie niemieckie, wyd. Heyne Verlag, München 1998
  • wydanie hiszpańskie, Bibliopolis, Madryt 2003
  • wydanie holenderskie, Uitgeverij Mistral/FMB Uitgevers, Amsterdam 2010
  • wydanie włoskie, La spada del destino, przełożyła Raffaella Belletti, wyd. Editrice Nord, 2011, 438 s., ISBN 978-88-429-1664-2.
  • wydanie chińskie – tajwańskie, pt. 獵魔士:命運之劍 [Lièmóshì: Mìngyùn zhī jiàn], wyd. Gaea, (seria wydawnicza Fever), Taipei 2012, 459 s., przełożyła Wei-Yun Lin-Górecka (林蔚昀), ISBN 978-986-6157-75-2.
  • wydanie brazylijskie, wyd. WMF Martins Fontes, São Paulo 2012
  • wydanie białoruskie, wyd. A. M. Januszkiewicz, Mińsk 2020[1]

Słuchowisko

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku, w koprodukcji firm Audioteka.pl, Fonopolis i Teatru Polskiego Radia, na podstawie Miecza przeznaczenia zrealizowano trwające około 15 godzin słuchowisko. Zostało ono wydane na płytach CD oraz w formacie MP3 w wersji cyfrowej.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

oraz:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]