Przejdź do zawartości

Franco Citti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franco Citti
Ilustracja
Franco Citti w Dekameronie
Imię i nazwisko

Giovanni Davoli

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1935
Rzym

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2016
Rzym

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Anita Sanders (?-?; rozwód)[1]

Lata aktywności

1961–2016

Franco Citti (ur. 23 kwietnia 1935 w Rzymie, zm. 14 stycznia 2016 tamże) – włoski aktor filmowy[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Fiumicino w prowincji Rzymu[3]. Jego ojciec Franco Citta był aktorem. Dorastał wraz z bratem Sergio (1933–2005), który później został niezależnym reżyserem. Był robotnikiem, zanim na początku lat 50. poznał Pier Paolo Pasoliniego, wówczas początkującego poetę i nauczyciela szkoły podstawowej[4].

W 1961 Pasolini wybrał go do głównej roli w filmie Włóczykij (1961)[1], za którą zdobył nominację do nagrody BAFTA na 16. ceremonii wręczenia nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej[5].

W 1967 wystąpił w roli tytułowej Króla Edypa[6] w wersji Pasoliniego. Pojawił się w dramacie Valeria Zurliniego Siedzący po prawicy (1968)[6], komedii Domek na plaży (Casotto, 1977)[5] u boku Michele Placido, Jodie Foster i Catherine Deneuve, dramacie Bernarda Bertolucciego Księżyc (La Luna, 1979) z Jill Clayburgh i Veronicą Lazar oraz telewizyjnym dramacie muzycznym WDR Męczeństwo św. Sebastiana (Das Martyrium des heiligen Sebastian, 1984) jako prefekt z Michaelem Biehnem i Nicholasem Clayem.

W filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec chrzestny (The Godfather, 1972) i Ojciec chrzestny III (The Godfather Part III, 1990) pojawił się jako Calo, ochroniarz Michaela Corleone’a, wypowiadając kwestię - „Na Sycylii kobiety są bardziej niebezpieczne niż strzelby”[7].

Grał także w teatrze w spektaklach: Giganci z gór (I giganti della montagna, 1989) Luigi Pirandello, Tamerlan Wielki (Tamerlano il Grande, 1991) Christophera Marlowe’a i Salomé (1983) wg Oscara Wilde’a jako Jan Chrzciciel[8].

Citti spędził ostatnie lata swojego życia na wózku inwalidzkim po trzech kolejnych wypadkach[4]. W 2015 wziął udział w meczu piłki nożnej z okazji czterdziestej rocznicy śmierci Pier Paolo Pasoliniego, z którym był związany. Zmarł 14 stycznia 2016 w swoim domu na przedmieściach Rzymu w wieku 80 lat[7]. Oficjalną informację o jego śmierci podał jego przyjaciel Ninetto Davoli[4][8].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b John Francis Lane (2016-06-14): Franco Citti obituary. The Guardian. [dostęp 2019-06-21]. (ang.).
  2. Personalidade: Franco Citti (Itália). InterFilmes.com. [dostęp 2019-06-21]. (port.).
  3. Franco Citti Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-06-21]. (ang.).
  4. a b c Franco Citti, 1935-2016. BFI. [dostęp 2016-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (ang.).
  5. a b Franco Citti. ČSFD.cz. [dostęp 2016-01-28]. (cz.).
  6. a b Franco Citti (23 de abril de 1935). Filmow.com. [dostęp 2019-06-21]. (port.).
  7. a b Mahita Gajanan (2016-06-14): Franco Citti, Italian star of Godfather I and III, dies in Rome aged 80. The Guardian. [dostęp 2019-06-21]. (ang.).
  8. a b Franco Citti. MYmovies.it. [dostęp 2019-06-21]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]