Przejdź do zawartości

Bell Labs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nokia Bell Labs
Logo
Ilustracja
Główna siedziba firmy
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 New Jersey

Siedziba

Murray Hill, New Jersey

Adres

600 Mountain Avenue
Murray Hill, NJ[1]

Data założenia

1925

Położenie na mapie New Jersey
Mapa konturowa New Jersey, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Nokia Bell Labs”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Nokia Bell Labs”
Ziemia40°40′59″N 74°24′02″W/40,683056 -74,400556
Strona internetowa

Nokia Bell Labs[2] – oddział badawczy i wdrożeniowy fińskiej firmy telekomunikacyjnej Nokia, oryginalnie założony jako centrum badawcze firmy AT&T.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Powstał w 1925 z inicjatywy Waltera Gifforda, prezesa American Telegraph and Telephone (AT&T) z wydziału rozwojowego przedsiębiorstwa Western Electric. Laboratoria należały w 50% do Western Electric i 50% do AT&T.

Pierwotnie dział rozwojowy ulokowany był w przy ulicy 463 West Street w Nowym Jorku, ale w czasie II WŚ został częściowo przeniesiony poza miasto[3]. Główny ośrodek zlokalizowano w Murray Hill, 33 km na zachód od NYC. W latach 60. do Murray Hill przenoszono coraz więcej biur w tym wszystkie nowojorskie. Pracowało tam 3 tysiące osób z czego ok. 1/3 posiadało tytuły doktorskie[3].

Zajmowano się tam szerokim spektrum badań technologicznych. Oddział dzielił się na 3 sekcje: badawczą, budowy systemów, rozwojową. Pierwsza zgłębiała praktyczne zastosowania takich działów nauki jak: matematyka, fizyka, nauki materiałowe, nauki behawioralne, teoria programowania komputerowego, kładąc podstawy pod współczesną telekomunikację. Dział inżynieryjny zajmował się budową skomplikowanych systemów dla sieci telekomunikacyjnych, zaś rozwojowy – największy z trzech – projektowanie systemów zarówno sprzętowych, jak i programistycznych dla telekomunikacji.

John Bardeen, William Bradford Shockley i Walter Houser Brattain opracowali tutaj w 1947 pierwszy tranzystor, za co w 1956 roku otrzymali Nagrodę Nobla z dziedziny fizyki[4].

W laboratoriach wynaleziono ogniwo fotowoltaiczne, tranzystor, laser, fotokomórkę, elektroniczne centrale telefoniczne, telekomunikację satelitarną, procesor optyczny, stereofoniczny zapis dźwięku. Z Bell Labs wywodzi się także system operacyjny Unix oraz język programowania C, opracowany przez Dennisa Ritchie i Kena Thompsona na początku lat 70. XX wieku oraz język C++ rozwinięty przez Bjarne Stroustrupa w latach 80.

AT&T wydzieliła Bell Labs w 1996 wraz z większością swych oddziałów zajmujących się osprzętem jako nowe przedsiębiorstwo Lucent Technologies. Niewielka grupa badaczy pozostała w ramach AT&T jako AT&T Laboratories. W roku 2016 weszło w skład przedsiębiorstwa Nokia, w wyniku przejęcia spółki Alcatel-Lucent.

Bell Laboratories zostało dopisane w czerwcu 1999 do Księgi rekordów Guinnessa jako najczęściej nagradzane Nagrodą Nobla. Do 2021 15 pracowników laboratoriów zostało dziewięciokrotnie nagrodzonych medalem noblowskim:[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Murray Hill, New Jersey, US [online], Nokia Bell Labs [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  2. History [online], Nokia Bell Labs [dostęp 2021-04-19] (ang.).
  3. a b Kernighan 2021 ↓, s. 16.
  4. Kernighan 2021 ↓, s. 20.
  5. Global recognition for groundbreaking discovery [online], Bell Labs [dostęp 2018-10-02].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]