Hopp til innhald

Gull

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
79 PlatinaGullKvikksølv
Ag

Au

Rg
Generelle eigenskapar
Namn, kjemisk symbol,
atomnummer
Gull, Au, 79
Kjemisk serie Transisjonsmetall
Gruppe, periode, blokk 11, 6, d
Tettleik, hardleik kg/m3, (ikkje SI)
Utsjånad Gult
Gull
Atomeigenskapar
Atommasse 196,9665 u (ikkje SI)
Atomradius (berekna) 179 () pm
Kovalent radius 134 pm
Ioneradius 137 pm (ladning: +1)
van der Waals radius pm
Elektronkonfigurasjon [Xe]4f145d106s1
Elektron per energinivå
Oksidasjonstrinn (oksid) +1, +3 (amfotært)
Krystallstruktur Kubisk flatesentrert
Fysiske eigenskapar
Tilstandsform Fast stoff
Smeltepunkt 1337.33 K (1064.18°C)
Kokepunkt 3129 K (2856°C)
Molart volum cm3/mol
Fordampingsvarme 324,43 kJ/mol
Smeltevarme 12,36 kJ/mol
Damptrykk Pa ved  K
Ljodfart m/s ved °C
Diverse eigenskapar
Elektronegativitet 2,54 (Paulings skala)
Spesifikk varmekapasitet 128 J/(kg·K)
Elektrisk konduktivitet MS/m
Termisk konduktivitet 317 W/(m·K)
Ioniseringspotensial kJ/mol
Mest stabile isotopar
Iso-
top
Naturleg
førekomst
Halverings-
tid
 (ikkje SI)
NM NE MeV
(ikkje SI)
NP
xA 999% 999 mrd. år n 99999 yB
SI-einingar og STP er brukt unntatt der det er avmerkt

Gull er eit grunnstoff med atomnummer 79 og kjemisk symbol Au. Det er eit transisjonsmetall og ligg i d-blokka i det periodiske systemet. Saman med kopar og sølv høyrer det til gruppe 11.

Særskilde kjenneteikn

[endre | endre wikiteksten]

Til skilnad frå dei fleste andre metalla er det gult av farge.

Reint gull er mjukt, så legeringar vert brukte til smykke og anna.

Gull har lenge vore brukt som eit dyrebart metall med sikker verdi, og ein har basert fleire valutaer på gullstandarden.

I samfunn vert det gjerne rekna som det edlaste metallet, og har gjeve namnet til ein symbolsk gullalder som er den beste tida i ein viss kultur. Ein gullmedalje vert ofte gjeve som ei høg utmerking, som førsteprisen i idrettstevlingar.

Gull er godkjend som fargetilsetjing i mat og har E-nummer 175.

Gull er mellom dei metalla som har vore kjend lengst.

Førekomst

[endre | endre wikiteksten]

I naturen finst gull stort sett i gedigen form, ofte i legering med sølv. Ein finn òg gull til ein viss grad i gullmineral, hovudsakleg telluridar som calaveritt.

Sjøvatn inneheld kring 10 mikrogram gull per tonn (10 ppb). Gull utgjer i gjennomsnitt 0,004 ppm (eller g/tonn) av jordskorpa, og er såleis eit særs sjeldan grunnstoff. Når konsentrasjonane vert over 1-2 g/tonn vert dei rekna som økonomisk interessante.

Førekomst i Noreg

[endre | endre wikiteksten]

Dei viktigaste førekomstar i Noreg er i kvartsgangar ved Eidsvoll, Bømlo, Svartdal i Telemark og Tosenfjorden i Bindal. Det er truleg ikkje vunne ut meir enn 500 kg gull frå slike kvartsgangar.

Det har vore drive gullvasking i liten målestokk i Tana-, Alta- og Reisavassdraga har det vore drive gullvasking i liten målestokk. Den totale produksjonen har her neppe vore over 100 kg.

I eldre tider vart det utvunne noko gull av såkalla gyldisk sølv i Kongsberg. Den første sendinga gjekk frå Kongsberg til København i 1644 og vart der nytta til preging av såkalla brilledukatar.

Ein har vunne ut nokre få kilo gull i året ved raffinering av kismalmar. Ved Bidjovagge gruve vart det frå starten i 1985 til gruva vart lagt ned i 1991 utvunne kring 6,2 tonn gull frå ein malm som i gjennomsnitt inneheldt 11,5 kg kobbar og 3,5 g gull per tonn.

Bakgrunnsstoff

[endre | endre wikiteksten]
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Gull
Spire Denne kjemiartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.