Czwartek, 4 lipca. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Elżbiety Portugalskiej
• Am 7, 10-17 • Ps 19 (18) • Mt 9, 1-8
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: «On bluźni». A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczają ci się twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź”? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów», rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do domu». On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.
Dzisiaj mamy przed sobą kolejne uzdrowienie, którego dokonał Jezus, kiedy był na ziemi. W sytuacji, którą rozważamy, warto zauważyć, że inni przyprowadzili paralityka do Jezusa. Nic nie wiemy o nim poza tym, że leżał na noszach. Czy słyszał o Jezusie? Czy wierzył, że Jezus może go uzdrowić? Czy wiedział, że go do Niego prowadzą i czy mógł to wiedzieć, czy też był w takim stanie, że nie było to możliwe? Ale ludzie, którym na nim zależało, przyprowadzili go do Jezusa, wierząc, że Jezus może go uzdrowić. Widząc ich wiarę, Jezus dokonał cudu na tym człowieku, uzdrawiając go. Tekst podkreśla, że Jezus najpierw odpuścił grzechy tego paralityka, a dopiero później uzdrowił jego ciało. Jezus często robi to w tej kolejności, ponieważ chce podkreślić, że zdrowie duchowe jest ważniejsze niż zdrowie fizyczne. Ale w tej sytuacji zrobił to na oczach tych, którzy szemrali po tym, jak powiedział choremu, że jego grzechy zostały odpuszczone, a owoc tego nie był widoczny. Obserwatorzy mogli więc pomyśleć, że to było po prostu powiedziane. Dopiero gdy Jezus kazał paralitykowi wstać – okazał swoją wszechmoc. Może nasi sąsiedzi są daleko od Jezusa, może Go nie znają. Miejmy świadomość, że naszą wiarą możemy wiele dla nich zrobić, przyprowadzić ich do Jezusa i prosić Go, aby coś dla nich zrobił.
Reklama
S.H.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ".
