Dla kogoś, kto lubi klasyczną poezję, Leopardi jest jednym z tych często pomijanych poetów, których pomijać się nie powinno, tak ze względu na jego roDla kogoś, kto lubi klasyczną poezję, Leopardi jest jednym z tych często pomijanych poetów, których pomijać się nie powinno, tak ze względu na jego rolę historyczną, jak i na urodę jego wierszy. Ten tom aż się prosi o wznowienie....more
Szalenie przyjemnie mi się czytało. Pewnie, to jest przeniesienie w realia rozbiorowej Polski roku około 1900 schematu powieści Agathy Christie z całySzalenie przyjemnie mi się czytało. Pewnie, to jest przeniesienie w realia rozbiorowej Polski roku około 1900 schematu powieści Agathy Christie z całym dobrodziejstwem inwentarza i gatunkowo jest przewidywalne. Niemniej, powieść ma interesujących bohaterów, zagadkę kryminalną, na którą się nabrałam, i dobre tempo. No i bardzo IMHO sensownie wykorzystuje realia historyczne i polityczne. Mocne 3 i 3/4 punktu, zdecydowanie sięgnę po kolejne książki autorki. ...more
That is one really strange little book. Well, it is not so strange when seen in the context of 19th century mystical trends (here revoking also earlierThat is one really strange little book. Well, it is not so strange when seen in the context of 19th century mystical trends (here revoking also earlier works of Swedenborg), but still, this philosophical tractate thinly veiled as a novel is rather fascinating. It starts as an unusual love story: over a faraway cold Norwegian village, amidst natural phenomena both stunningly beautiful and mortally dangerous, stands a stone house. There a beautiful young nobleperson lives almost alone, accompanied only by an elderly servant. Three other people, living in the nearby village, get to socialize with the young recluse: the village minister, his charming daughter Minna and Wilfrid, an active and energetic man in his mid-thirties, who travelled a lot and dabbled in various dangerous things on nearly all continents before settling in this faraway place. And both Minna and Wilfrid are rather madly in love with their mysterious friend - only she thinks him a boy, Seraphitus, while he sees in her a girl, Seraphita. In fact, Seraphitus/-a is both - an androgynous being of angelic nature, born for heavenly, not earthly existence. He/she was conceived as a result of the parents' mystical rituals through their connection with the great mystic Emmanuel Swedenborg, the man who walked around heavens and talked to angels; as such, Seraphitus/-a is not destined for human love and everyday existence; his/her impossible perfection is not of this world and the world will not enjoy it for long. It is very much _not_ a typical Balzac novel (although not the only one such a book in his oeuvre). According to modern standards, it is not really a novel, rather a treatise: a long exposition on the ideas of Swedenborg forms the biggest part and the action as such is limited to introductory scene between Seraphitus and Minna, the meeting of Seraphita and Wilfrid and the final decision of Seraphitus/-a to die and ascend to the place of angels and God as well as this decision's effects on the lives of Minna and Wilfred. The rest is a long meditation on the nature of the world, angelic beings, God and humanity. And yes, it is not the easiest book to read and for a reader uninterested in this kind of speculation it would be rather - let's be frank - unreadable. Still, an initial concept is fascinating and "Seraphita" lands on my little private list of 19th c. novels with concepts so inspiring that I would love to see them reworked in modern prose. ...more
Sympatyczna, wciągająca powieść (wiem, ciężko mówić o "sympatyczności" części opisywanych tu wydarzeń, ale nie oszukujmy się, ta konkretna powieść skuSympatyczna, wciągająca powieść (wiem, ciężko mówić o "sympatyczności" części opisywanych tu wydarzeń, ale nie oszukujmy się, ta konkretna powieść skupia się przede wszystkim na romansie). Kupiłam mamie w prezencie, zaczęłam czytać, bo nie miałam nic innego, i wciągnęło. Zdecydowanie polecam zwolennikom powieści historycznych oraz osobom lubiącym, no nie oszukujmy się, historyczne melodramaty. Niemniej, czuję się na tyle zaintrygowana, że chętnie bym przeczytała teraz jakieś konkretne biografie protagonistów tej historii.... ...more
Ciekawe i (z punktu widzenie niespecjalisty) przyjemne w lekturze opracowanie, skupiające się na militarnych i politycznych aspektach kariery swojego Ciekawe i (z punktu widzenie niespecjalisty) przyjemne w lekturze opracowanie, skupiające się na militarnych i politycznych aspektach kariery swojego bohatera. Ubarwiona anegdotami i fragmentami poezji z epoki (głównie panegiryków z jednej, a satyry z drugiej strony, odnoszącej się do księcia Poniatowskiego) biografia była dla mnie interesującym, a jednocześnie konkretnym wprowadzeniem do historii życia Poniatowskiego. ...more
Krótka, konkretna i dobrze się czytająca książka. Autor, z zawodu psychiatra i terapeuta, stara się przedstawić psychologiczny wizerunek arcyksięcia RKrótka, konkretna i dobrze się czytająca książka. Autor, z zawodu psychiatra i terapeuta, stara się przedstawić psychologiczny wizerunek arcyksięcia Rudolfa i na tle tej rekonstrukcji odpowiedzieć na pytanie o przyczyny jego samobójstwa. Cenię sobie, jako czytelniczka, w tej książce fakt, że autor - nie przesadza: nie tworzy wielopiętrowych teorii wymagających dodatkowych założeń, nie stara się proponować niepopartych źródłami traum, nerwic i powodów, a skupia się na opisie na faktów i wyciągnięciu z nich wniosków. Ucieka też od typowo plotkarskiej sensacyjności, która wydaje się niemal nie do uniknięcia przy tym temacie, jak również - unika łatwego obwiniania. I cesarz Franciszek Józef, i matka Rudolfa, cesarzowa Elżbieta, jego rodzeństwo, wreszcie żona Stefania stają się obiektami analizy autora; i jakkolwiek często wskazuje on na takie ich zachowania, które mogły przyczynić się do depresji, która w końcu Rudolfa zabiła (nieufność i gwarantowany etykietą chłodny dystans ojca, częste wyjazdy i emocjonalna izolacja matki od syna, wzajemna niechęć i lęk, panujące między Rudolfem a pozostałą na dworze najmłodszą siostrą, ulubienicą matki, Walerią, zazdrość - uzasadniona skądinąd - i gniew żony z powodu zdrad arcyksięcia), nie obwinia bliskich księcia, w sensie - nie feruje prostych wyroków, dzieląc jego otoczenie na winnych i niewinnych. W swojej analizie Salvendy wychodzi poza opis i analizę stosunków rodzinnych swojego bohatera - wskazuje też na rolę szeroko pojętego środowiska, na czynniki polityczne, społeczne i medyczne, a także osobowościowe, które mogły przyczynić się do samobójstwa arcyksięcia. Podkreśla wyraźnie, że ewidentnie mamy tu do czynienia z depresją - depresją zauważoną, najwyraźniej, przez co najmniej kilka osób na dworze, ale zlekceważoną i, ostatecznie, tragiczną w skutkach. Nie jestem historykiem i nie mnie oceniać, jak wiarygodne są wnioski i uwagi Salvendy'ego (na przykład jego spekulacje co do kompletnie marginalnej, tak naprawdę, roli Marii Vetsery w życiu Rudolfa), ale muszę przyznać, że czytało mi się tę książkę znakomicie. Polecam. ...more
Aleksandra
>
Books:
19th-century
(13)
![Nieskończoność. Wybór Pieśni [L'Infinite]](https://cdn.statically.io/img/i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1294295356l/10133619._SY75_.jpg)
Loading...
