In een oorlog worden mannen vermoord en vrouwen verkracht. Dat is niet alleen bij mensen zo, ook apen doen dit: de dominante groep wil de genen van deIn een oorlog worden mannen vermoord en vrouwen verkracht. Dat is niet alleen bij mensen zo, ook apen doen dit: de dominante groep wil de genen van de vijand vernietigen en de eigen genen overdragen. Tot zover gruwelijk maar biologisch verklaarbaar. Dat mensenmannen als ze de vijand vermoorden en diens vrouw verkrachten hun slachtoffers vaak ook nog vernederen, is wat mij als lezer vooral schokte. Waarom een vrouw nadat je haar verkracht hebt in de mond spugen, of haar haar met jam en koffiepoeder besmeuren? Waarschijnlijk omdat een mens in tegenstelling tot een aap wel degelijk inziet dat hij een misdaad begaat tegen een ander mens. Het slachtoffer zoveel mogelijk ontmenselijken door vernedering, helpt misschien het eigen schuldgevoel te dempen? Hoe afschuwelijk ook, ik denk niet dat ik er een oordeel over kan hebben, ik heb het geluk dat ik tot nu toe noch slachtoffer noch dader van oorlogsgeweld heb hoeven zijn. De anonieme schrijfster van dit boek, zou het volste recht gehad hebben wat haar is aangedaan te veroordelen. Toch doet ze dat niet, haar vermogen wat haar overkomt verstandelijk te blijven beschouwen is verbijsterend en getuigt van een grote intelligentie. Het is ook haar lijfsbehoud, stelt haar in staat heel tactisch een sterke Rus aan zich te binden die haar voedsel verschaft en haar beschermt tegen (andere) verkrachters. De schrijfster is verder ondanks haar abominabele positie nog in staat een interessant feministisch thema aan te snijden: de wereldgeschiedenis is het verhaal van mannen. Ook een feit dat al zo oud is als de mensheid. Bij wie van ons is bekend dat Jezus ook vrouwelijke discipelen had, die ook getuigenissen hebben nagelaten? Heel andere verhalen dan die van hun mannelijke equivalenten, niet over 'het woord als een tweesnijdend zwaard', of een 'God van wrake' en 'celibaat', maar over Jezus als mens die geestelijke en lichamelijke liefde predikte en ervan genoot. Wat was de drijfveer van de mannelijke discipelen om de vrouwelijke blik op Jezus buiten het nieuwe testament te houden? Jaloezie? Het zou wel verklaren waarom het sterke geslacht zijn geliefdste discipel, Maria, wegzette als hoer.
Als je dit boek mooi vond, lees dan ook Volgens Maria Magdalena van Marianne Frederiksson en ervaar hoe geschiedenis zich herhaalt....more
Van Reybrouck kijkt met het oog van de archeoloog en vertrouwt wat hij waarneemt met de pen van een groot schrijver aan het papier toe. Hij ziet tegelVan Reybrouck kijkt met het oog van de archeoloog en vertrouwt wat hij waarneemt met de pen van een groot schrijver aan het papier toe. Hij ziet tegelijkertijd details en grote verbanden en weet deze helder uiteen te zetten. Hij vertaalt gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis naar het leven van alledag van het individu en gemeenschappen en toont de samenhang van verhalen die hij hoort in de talloze gesprekken met Congolezen, hoe verschillend die ook zijn. Door de respectvolle manier waarop hij het handelen van verschillende betrokkenen belicht geeft hij blijk van een groot inlevingsvermogen en begrip van de mens, menselijke relaties, culturen en samenlevingen. Als feiten en gebeurtenissen zo sprekend, kleurrijk en levendig worden beschreven, wordt geschiedschrijving kunst. Een meesterwerk....more
'maak de tekening af, pak een pen volg de cijfers en letters...', was ik het die de cijfers met elkaar verbond? Ik denk het niet want de lijntjes die 'maak de tekening af, pak een pen volg de cijfers en letters...', was ik het die de cijfers met elkaar verbond? Ik denk het niet want de lijntjes die het wapen van Amsterdam vormen zijn veel te strak getrokken voor een vijf-jarige. Ik moet dit boek honderden keren bekeken hebben. Het is vrij simpel van opzet, handgekalligrafeerde teksten en pagina´s vol foto´s aan de hand van verschillende Amsterdamse thema´s van spionnetjes tot hondedrollen tot handkarren tot happertjes. Toeristen, ajax, urinoirs, mensen die uit het raam hangen. Toen ik dit boek vandaag herkende op de boekenmarkt op het Heinekenplein schoot me meteen te binnen dat ik het in de 6e klas een keer mee naar school genomen had en dat we ons bescheurden omdat er op de bladzijde met naambordjes een bordje bijzat van ´M.H. Poot´ wat natuurlijk ´miet homo poot´ werd.
Uit de tijd dat wij in de Jordaan woonden zijn me de leuzen op de muur bijgebleven: Chili VRIJ, Zuid Molukken VRIJ, Kambodja VRIJ, Vietnam VRIJ. Ik weet nog dat we pas in zuid woonden en ik met mijn tante over de Koninginneweg liep. Er waren geen leuzen, maar keurige bordjes. ´Waar ligt eigenlijk inrit?´ vroeg ik. Want dat moest volgens de mensen in zuid vrijgelaten worden.
Ik heb het boek van mijn moeder geleend maar vind het toch jammer dat ik het vanmiddag niet gekocht heb. Het is een uniek boek dat de sfeer ademt van het vrijgevochten en sociale Amsterdam van de jaren 70....more
Grappig en maar een heel klein beetje een spoiler en daarom kan ik het hier wel opschrijven (want jullie zouden het allemaal meteen snappen): ik vond Grappig en maar een heel klein beetje een spoiler en daarom kan ik het hier wel opschrijven (want jullie zouden het allemaal meteen snappen): ik vond Out-With zo'n gezochte naam voor een huis. De schrijver weet mooi het gevoel op te roepen dat iedereen vast wel kent uit zijn kindertijd. De TV die snel wordt overgezet als er een stapel schedels van de Killing Fields in beeld komt. Of het uitgeteerde gezicht van de Ierse hongerstaker waarvan ik nog steeds weet dat hij Bobby heette. 'Wat was dat?', 'Niks meissie, ga maar Tita kijken'. Stukje bij beetje erachter komen dat er kwaadaardigheid in de wereld is. Voor mij godzijdank altijd op een afstand want thuis was het veilig. Hoe blijft een kind overeind als dat niet zo is?...more
Annejet van der Zijl vertaalt wereldgeschiedenis naar het niveau van het individu, geschiedenis wordt op de ze manier kunst. Zij reconstrueert op basiAnnejet van der Zijl vertaalt wereldgeschiedenis naar het niveau van het individu, geschiedenis wordt op de ze manier kunst. Zij reconstrueert op basis van documenten, foto's en interviews met nabestaanden het oorlogsverhaal van een bijzonder, op het eerste gezicht ongelijkwaardig stel. Een schitterend verhaal over hoe krachtig mensen kunnen zijn....more
Agnes met het lam Laurentius met het rooster San Sebastiano met de pijlen Michaël die de satan verslaat Barbara met de toren Nicolaas met de kindjes in hetAgnes met het lam Laurentius met het rooster San Sebastiano met de pijlen Michaël die de satan verslaat Barbara met de toren Nicolaas met de kindjes in het kuipje Joris en de draak Christina met de molensteen Agatha met haar borsten op een schaal Petrus met de sleutels Philippus met de lans Antonius met het Christenkind en de lelietak
Ach, door kerken en musea van Europa te gaan en ze allemaal herkennen!
P.S. Zelf heet ik Maria, met de blauwe jurk met sterren...more
Heel mooi boek vond ik dit, meerdere keren gelezen. De film vond ik een typisch geval van jammer, zag er mooi uit, maar waarom nou sleutelen aan de peHeel mooi boek vond ik dit, meerdere keren gelezen. De film vond ik een typisch geval van jammer, zag er mooi uit, maar waarom nou sleutelen aan de personages?...more
Ik kan eigenlijk alle shelves wel aanvinken omdat dit boek over werkelijk alles gaat. Dat is dan meteen ook de kritiek van velen, maar ik vond het eenIk kan eigenlijk alle shelves wel aanvinken omdat dit boek over werkelijk alles gaat. Dat is dan meteen ook de kritiek van velen, maar ik vond het een heerlijk boek om in weg te duiken en het gegeven mentopagus zo mooi....more
De vier sterren zijn bedoeld voor het hele oeuvre van Theo Thijssen. In Kees de jongen laat Thijssen de dromen van hemelbestormer Kees langzaam overgaDe vier sterren zijn bedoeld voor het hele oeuvre van Theo Thijssen. In Kees de jongen laat Thijssen de dromen van hemelbestormer Kees langzaam overgaan in het lot dat hem nu eenmaal als zoon van een schoenmaker aan het begin van de 20e eeuw onherroepelijk beschoren is. De boeken die Thijssen schreef over zijn ervaringen als onderwijzer zijn aardig om te lezen als je een indruk wilt van hoe het in de klas toeging in Amsterdam rond de eeuwwisseling. Ware uitschieters in het werk van Thijssen zijn Het grijze kind en Het taaie ongerief, beiden ***** Ontzettend geestige, scherpe boeken die veel minder met rangen en standen en voorbije tijden te maken hebben dan op het eerste gezicht lijkt. Vooral Het taaie ongerief dat het fenomeen schaamtegevoel beschrijft is als je door de stijl en de beschreven situaties (die nu eenmaal in het verleden spelen) heenleest zeer herkenbaar en hilarisch. Leest die boeken en bezoekt het Theo Thijssen museum in het geboortehuis van de schrijven aan de Eerste Leliedwarsstraat nummer 16 in Amsterdam. Zorg dat je aan komt lopen over de Hilletjesbrug en trakteer jezelf op het mooiste stadszicht van de wereld....more