What do you think?
Rate this book
Ciało wiersza
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki wraca z nowym tomem. Pierwszą premierą Biura Literackiego w 2021 roku będzie Ciało wiersza. To już jedenasta książka laureata Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości oraz Nagrody Literackiej Nike opublikowana w oficynie, która od pięciu lat wydaje swoje książki w Stroniu Śląskim. W nowym, silnie autotematycznym tomie „rzeczywistość zamieszka w chatce/ w jakiej zwykła się gnieździć”. Autor pokaże się nam w ciele wiersza, jedynej formie, co do której ma pewność. Ciało wiersza trafi do księgarń już 11 stycznia.
Ciało „dyciowego” wiersza znowu straceńczo tańczy przed czytelnikami. Tańczy ciało prywatne - bolące, chore, słabe, rozedrgane między pragnieniami a ograniczeniami. Ciało, które wybija - stopami, synkopami, perseweracjami - poetycki rytm nawet wtedy (lub zwłaszcza wtedy), gdy nie domaga głowa, a „antyświryna” zaciemnia wyrazistość. Na pograniczu rozumu i szaleństwa tańczy też poetyckie ciało publiczne: uwikłane w społeczeństwo i historię, targane sprzecznościami, schizofrenicznie rozrywanena scenie pamięci między polskością a ukraińskością. I znowu schodzące się, godzące, scalone - w niepowtarzalnym idiomie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego.
Ciało „dyciowego” wiersza znowu straceńczo tańczy przed czytelnikami. Tańczy ciało prywatne - bolące, chore, słabe, rozedrgane między pragnieniami a ograniczeniami. Ciało, które wybija - stopami, synkopami, perseweracjami - poetycki rytm nawet wtedy (lub zwłaszcza wtedy), gdy nie domaga głowa, a „antyświryna” zaciemnia wyrazistość. Na pograniczu rozumu i szaleństwa tańczy też poetyckie ciało publiczne: uwikłane w społeczeństwo i historię, targane sprzecznościami, schizofrenicznie rozrywanena scenie pamięci między polskością a ukraińskością. I znowu schodzące się, godzące, scalone - w niepowtarzalnym idiomie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego.
60 pages, Paperback
First published January 11, 2021
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
January 26, 2021
Czytajcie. Spożywajcie. Bardzo piękny i jeszcze bardziej niepokojący niż poprzednie - także dlatego że tak charakterystyczna dla ETD lamentacyjność częściej niż wcześniej rozbijana jest nagłą zmianą dykcji: żartem, autotelicznością i autotematyzmem, rymowanką, oczkiem, aforyzmem. Tym bardziej zaś oczka, żarty, aforyzmy i rymowanki są niepokojące.
+++++++++++++++++
"[...] w życiu
liczą się nie tylko dobrze zrobione
wiersze ale i te spartaczone
które mówią o nas najwięcej"
=================
"coraz częściej akcja 'Hiacynt' myli mi się
z akcją 'Wisła' choć w przeciwieństwie
do matki nie dałem się złapać"
*****************
"trzeba się zgodzić z Jerzym
Tyneckim ('nie opiszesz
słońca,/Bo jest za stodołą')
ale w poezji nie tylko
słońce sprawia nam trudność
stodoła również nie daje się opisać"
+++++++++++++++++
"[...] w życiu
liczą się nie tylko dobrze zrobione
wiersze ale i te spartaczone
które mówią o nas najwięcej"
=================
"coraz częściej akcja 'Hiacynt' myli mi się
z akcją 'Wisła' choć w przeciwieństwie
do matki nie dałem się złapać"
*****************
"trzeba się zgodzić z Jerzym
Tyneckim ('nie opiszesz
słońca,/Bo jest za stodołą')
ale w poezji nie tylko
słońce sprawia nam trudność
stodoła również nie daje się opisać"
February 3, 2024
(...) w życiu
liczą się nie tylko dobrze zrobione
wiersze ale i te spartaczone
które mówią o nas najwięcej
liczą się nie tylko dobrze zrobione
wiersze ale i te spartaczone
które mówią o nas najwięcej
Displaying 1 - 2 of 2 reviews