What do you think?
Rate this book
Błahostka
Gęsta od emocji i niepokojącego uroku historia zauroczenia, któremu nie wolno ulec.
To powinny być wymarzone wakacje. Sierpień, Włochy i zabytkowa willa z basenem w miasteczku nieopodal Neapolu. Dawno temu Klara spędzała tu z rodzicami prawie każde lato, a teraz przyjechała z mężem i córkami. Ale w tym sielankowym obrazku coś nie gra. Jakaś sprawa sprzed lat wciąż zasnuwa upalne dni.
Gdy Klara była tu poprzednio, piętnaście lat temu, wydarzyło się coś, z czym do dzisiaj sobie nie poradziła. To pewnie nic ważnego, zwykła błahostka. Tak w każdym razie próbuje sobie powtarzać aż do przyjazdu nieoczekiwanego gościa.
Nico, syn właścicieli domu, zjawia się którejś nocy bez zapowiedzi i oznajmia, że zostanie przez resztę wakacji. Kiedy widzieli się ostatni raz, on miał 9 lat, ona 21. Co właściwie łączy tych dwoje? Najwyżej kilka zamazanych wspomnień. Bo co taki chłopiec mógł zapamiętać? Z pewnością nic i nie ma co zaprzątać sobie nim głowy.
A jeśli jednak zobaczył wtedy coś, czego nie powinien? Jedno jest pewne: odkąd Nico stanął na progu, Klara nie potrafi wypędzić go ze swoich myśli.
To powinny być wymarzone wakacje. Sierpień, Włochy i zabytkowa willa z basenem w miasteczku nieopodal Neapolu. Dawno temu Klara spędzała tu z rodzicami prawie każde lato, a teraz przyjechała z mężem i córkami. Ale w tym sielankowym obrazku coś nie gra. Jakaś sprawa sprzed lat wciąż zasnuwa upalne dni.
Gdy Klara była tu poprzednio, piętnaście lat temu, wydarzyło się coś, z czym do dzisiaj sobie nie poradziła. To pewnie nic ważnego, zwykła błahostka. Tak w każdym razie próbuje sobie powtarzać aż do przyjazdu nieoczekiwanego gościa.
Nico, syn właścicieli domu, zjawia się którejś nocy bez zapowiedzi i oznajmia, że zostanie przez resztę wakacji. Kiedy widzieli się ostatni raz, on miał 9 lat, ona 21. Co właściwie łączy tych dwoje? Najwyżej kilka zamazanych wspomnień. Bo co taki chłopiec mógł zapamiętać? Z pewnością nic i nie ma co zaprzątać sobie nim głowy.
A jeśli jednak zobaczył wtedy coś, czego nie powinien? Jedno jest pewne: odkąd Nico stanął na progu, Klara nie potrafi wypędzić go ze swoich myśli.
- GenresAudiobook
288 pages, Paperback
First published June 19, 2024
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 11 of 11 reviews
July 4, 2024
Dla mnie to naprawdę dobra historia!
July 4, 2024
3/5, lekko naciągane, bo potencjał i trochę świeżości.
Hockneyowska okładka, choć piękna, zupełnie mi do tej książki nie pasuje. Nawet jeśli upatrywać w niej, jak i w samym tytule, gorzką przewrotność. Bo dla mnie - to jest przygnębiająca książka. O samotności i pogubieniu. Nieprzepracowanych traumach i kumulujących się frustracjach. Uciekaniu, niezdecydowaniu, szukaniu po omacku i słabościach.
Klara to kobieta przed 40-stką. Mężatka, matka dwójki dzieci. Razem ze swoją rodziną i parą znajomych z dzieckiem spędzają wakacje we włoskiej posiadłości, którą regularnie odwiedzała z rodzicami w przeszłości. Pojawia się dużo młodszy od Klary syn właścicieli (🔥). Pojawia się też jakaś tajemnica sprzed 15 lat. Jest gorąco, czasem nawet bardzo.
I teraz tak. Miałam dwa problemy z Klarą: ani jej nie polubiłam, ani jej nie uwierzyłam. I o tyle o ile brak sympatii nie stanowi przeszkody (wiadomo, lubimy kontrowersyjne bohaterki), tak ten brak wiarygodności już zgrzyta. Ale po skończeniu powieści zaczęłam widzieć Klarę jako taką klasyczną 'unreliable narrator'. Co prawda nie jest narratorką tej historii, ale od początku przyjmujemy jej perspektywę. I analizując powieść z tą myślą w głowie, że dostajemy Klarę z jej wizją rzeczywistości, odbiór całości trochę się zmienia.
Mój główny zarzut? Za dużo objaśniania w narracji - czasem mniej znaczy więcej. Czytelnik sobie pewne rzeczy dopowie. Nie potrzebuje etykiet. Niech charakterystyka tworzy się sama. I tu podoba mi się druga bohaterka - Marta. Dużo ciekawsza, szczególnie, gdy jej obraz nie jest filtrowany oceną Klary. I podoba mi się, że podobieństwo tych dwóch kobiet - choć niewidoczne na pierwszy rzut oka - nie zostało dopowiedziane, a pozostało w sferze interpretacji.
Jeszcze nie wiem, czy polecam. Myślę sobie o 'Błahostce', tak na świeżo. Chyba posiedzi mi trochę w głowie, a to już coś! Poprzewracałam trochę oczami, wyłapałam trochę klisz i niesmaków i nie jestem fanką głównego konceptu powieści. Ale podoba mi się świeżość kobiecej perspektywy, budowany konsekwentnie klimat i zainteresowanie równo utrzymane przez całą powieść. Jest potencjał, otwarta głowa i pole do dyskusji!
Hockneyowska okładka, choć piękna, zupełnie mi do tej książki nie pasuje. Nawet jeśli upatrywać w niej, jak i w samym tytule, gorzką przewrotność. Bo dla mnie - to jest przygnębiająca książka. O samotności i pogubieniu. Nieprzepracowanych traumach i kumulujących się frustracjach. Uciekaniu, niezdecydowaniu, szukaniu po omacku i słabościach.
Klara to kobieta przed 40-stką. Mężatka, matka dwójki dzieci. Razem ze swoją rodziną i parą znajomych z dzieckiem spędzają wakacje we włoskiej posiadłości, którą regularnie odwiedzała z rodzicami w przeszłości. Pojawia się dużo młodszy od Klary syn właścicieli (🔥). Pojawia się też jakaś tajemnica sprzed 15 lat. Jest gorąco, czasem nawet bardzo.
I teraz tak. Miałam dwa problemy z Klarą: ani jej nie polubiłam, ani jej nie uwierzyłam. I o tyle o ile brak sympatii nie stanowi przeszkody (wiadomo, lubimy kontrowersyjne bohaterki), tak ten brak wiarygodności już zgrzyta. Ale po skończeniu powieści zaczęłam widzieć Klarę jako taką klasyczną 'unreliable narrator'. Co prawda nie jest narratorką tej historii, ale od początku przyjmujemy jej perspektywę. I analizując powieść z tą myślą w głowie, że dostajemy Klarę z jej wizją rzeczywistości, odbiór całości trochę się zmienia.
Mój główny zarzut? Za dużo objaśniania w narracji - czasem mniej znaczy więcej. Czytelnik sobie pewne rzeczy dopowie. Nie potrzebuje etykiet. Niech charakterystyka tworzy się sama. I tu podoba mi się druga bohaterka - Marta. Dużo ciekawsza, szczególnie, gdy jej obraz nie jest filtrowany oceną Klary. I podoba mi się, że podobieństwo tych dwóch kobiet - choć niewidoczne na pierwszy rzut oka - nie zostało dopowiedziane, a pozostało w sferze interpretacji.
Jeszcze nie wiem, czy polecam. Myślę sobie o 'Błahostce', tak na świeżo. Chyba posiedzi mi trochę w głowie, a to już coś! Poprzewracałam trochę oczami, wyłapałam trochę klisz i niesmaków i nie jestem fanką głównego konceptu powieści. Ale podoba mi się świeżość kobiecej perspektywy, budowany konsekwentnie klimat i zainteresowanie równo utrzymane przez całą powieść. Jest potencjał, otwarta głowa i pole do dyskusji!
July 1, 2024
Fabularnie mało intensywna, niemal ograbiona z rozkosznej wakacyjnej ekspresji, w naruszonej intymności chimeryczna, grząska i niejednoznaczna. I chociaż to raczej gorzka konfrontacja z uczuciami, wymagająca bowiem dystansu do egoistycznych postaw oraz braku chęci do naprawiania przetarć małżeńskiej czułości, w emocjach okazuje się zmysłowa i enigmatyczna. Magda Tereszczuk nie pozostawia złudzeń o ludzkich słabościach, dyskretnie spaceruje śladami fizycznego pożądania, utrwala jawnie upominającą się pokusę zdrady, jednocześnie każe otworzyć się na ciemne szczeliny niepamięci, przywołuje boleśnie wrzynające się drzazgi przeszłości, pozwala przetrawić przeżytą traumę, wreszcie doścignąć prawdę o własnej przynależności.
July 20, 2024
Większość fabuły rozszyfrowałam po kilku stronach. Jednocześnie nie niosła w sobie tą powieść nic więcej, niż te kilka poprzednich historii z tymi samymi wątkami.
July 1, 2024
Mocne 3.5, może nawet 4, muszę jeszcze pobyć z tą książką.
July 16, 2024
„Błahostka” to tak naprawdę powieść, która ma skłonić do głębszych rozmyślań, do zastanowienia się nad konkretnymi problemami i na podróż w przeszłość. W tej opowieści nie chodzi o dobrą rozrywkę, chociaż jako powieść nam jej dostarcza, chodzi o coś więcej, to coś lepszego, dojrzalszego i bardziej wartościowego. Ta książka ma głębię, którą należy zrozumieć. Opowiada o traumie, która towarzyszy bohaterce przez całe życie, mimo że próbuje się od niej uwolnić i próbuje wmówić sobie, że to co wydarzyło się kiedyś nie ma na teraźniejszość takiego dużego wpływu. Problem polega na tym, że psychika ludzka jest niezwykle złożona i trudna do zrozumienia, że jeżeli czegoś nie przepracujemy, nie oswoimy się w stu procentach to będzie to za nami podążać do końca naszych dni. Tak już jest, że niektórzy biorą wszystko to co los im podrzuca i potrafią wyjść z wielu naprawdę trudnych sytuacji, a inni wciąż nie mogę ułożyć sobie życia i borykają się z ogromnymi trudnościami przed którymi nie potrafią uciec. „Błahostka” to piękne, włoskie krajobrazy, namiętność, romans, trudy małżeństwa oraz rodzicielstwa, ale przede wszystkim pozycja o próbie poradzenia sobie z przeszłością. Autorka pokazuje że to co było kiedyś ma wpływ na naszą teraźniejszość, od cieni przeszłości nie da się uwolnić, trzeba je zaakceptować. To niezwykle refleksyjna, pełna zadumy i rozmyślań opowieść o kobiecie, której nie podoba się obecne życie, ale nie umie znaleźć w sobie odwagi, aby coś zmienić. Sporo tutaj o kobietach, tym co nas buduje i co nas określa, o sile jaką w sobie mamy, naszych namiętnościach, troskach, problemach.
Główna bohaterka liczy na wspaniałe wakacje. Sierpień, Włochy, willa z basenem i wspomnienia dawnych lat. Wszystko jest pozornie idealne, dopóki nie zjawił się ktoś kto przypomina jej o przeszłości.
Główna bohaterka liczy na wspaniałe wakacje. Sierpień, Włochy, willa z basenem i wspomnienia dawnych lat. Wszystko jest pozornie idealne, dopóki nie zjawił się ktoś kto przypomina jej o przeszłości.
July 7, 2024
Klara kiedyś niemal każde wakacje spędzała z rodzicami we Włoszech. Po 15 latach przerwy postanowiła wrócić w to miejsce ale już z mężem i córkami. Jest jednak pewna sprawa, która wiąże się z tym miejscem. I pewien mężczyzna, który wówczas miał zaledwie 9 lat. Los chce, że Nico również ponownie zjawia się w willi.
Jaką tajemnicę ma ta dwójka?
✨
Historia może porywająca nie jest ale nie mogę powiedzieć też, że nudna. Dzieje się tutaj sporo, zwłaszcza w drugiej połowie. Książka opowiada o kobiecie zamężnej, która nawiązuje bliższą relację z młodszym od siebie facetem. Jednak niech was to nie zmyli. Fabuła ma o wiele głębsze przesłanie. Otóż zwraca uwagę na traumę, i to jak długo człowiek może z nią żyć.
Nie polubiłam za bardzo bohaterów. Nie mogłam się z nimi zżyć ale skupiłam się na samej historii i przeżyciach a te były bardzo wiarygodnie przedstawione. Nie ma koloryzowania, wybielania czegokolwiek. Autorka w życiowy sposób opisała różne sytuacje, które spotykały bohaterów. Mają wady jak każdy. Mają zmartwienia i troski. Żale i nadzieję. Popełniają błędy, za które później muszą ponieść odpowiedzialność.
Myślę, że do książki należy podejść na spokojnie. Nie napalajcie się na fantastyczną i wciągającą od pierwszych stron historię bo się przeliczycie. Książka ma w sobie to coś ale trzeba dać jej szansę. Byłoby inaczej gdyby bohaterowie byli bardziej wyraziści. Nie każdemu przypadnie do gustu ale przesłanie ma warte uwagi.
Jaką tajemnicę ma ta dwójka?
✨
Historia może porywająca nie jest ale nie mogę powiedzieć też, że nudna. Dzieje się tutaj sporo, zwłaszcza w drugiej połowie. Książka opowiada o kobiecie zamężnej, która nawiązuje bliższą relację z młodszym od siebie facetem. Jednak niech was to nie zmyli. Fabuła ma o wiele głębsze przesłanie. Otóż zwraca uwagę na traumę, i to jak długo człowiek może z nią żyć.
Nie polubiłam za bardzo bohaterów. Nie mogłam się z nimi zżyć ale skupiłam się na samej historii i przeżyciach a te były bardzo wiarygodnie przedstawione. Nie ma koloryzowania, wybielania czegokolwiek. Autorka w życiowy sposób opisała różne sytuacje, które spotykały bohaterów. Mają wady jak każdy. Mają zmartwienia i troski. Żale i nadzieję. Popełniają błędy, za które później muszą ponieść odpowiedzialność.
Myślę, że do książki należy podejść na spokojnie. Nie napalajcie się na fantastyczną i wciągającą od pierwszych stron historię bo się przeliczycie. Książka ma w sobie to coś ale trzeba dać jej szansę. Byłoby inaczej gdyby bohaterowie byli bardziej wyraziści. Nie każdemu przypadnie do gustu ale przesłanie ma warte uwagi.
July 12, 2024
Duszne, gorące i przepełnione niepokojem. Zarówno lato we Włoszech jak i związki milenialsów zbliżających się do 40stki.
P.S. dobrze, że papież nauczył mnie słowa „fracciogine”, bo bardzo często jest tu używane xd
P.S. dobrze, że papież nauczył mnie słowa „fracciogine”, bo bardzo często jest tu używane xd
Shelved as 'dnf'
July 12, 2024chciałam dać szansę, ale no nie mogę 😟
Displaying 1 - 11 of 11 reviews