In een land geregeerd door welvarende, hogeropgeleide mensen wordt op een beperkte en soms zelfs schadelijke manier naar armoede gekeken.
Tim ’S Jongers groeide op in armoede, ging uiteindelijk studeren, deed onderzoek naar armoede en doet nu beleidsvoorstellen om het tegen te gaan. Hoe de meeste mensen denken over armoede, ontdekte hij, klopt van geen kant.
In deze spoedcursus bedoeld voor mensen met geld laat Tim ’S Jongers zien: armoede bestrijden kan pas als zij anders leren kijken.
Een belangrijk boek waar ik persoonlijk door aangesproken wordt. En dat is ook precies het doel. Mensen die zich ‘in Den Haag’ bezighouden met armoedebeleid zijn vrijwel altijd mensen die hier in hun persoonlijke leven niet mee te maken hebben gehad. Het zorgt voor een gebrek aan ervaringskennis. ‘We’ weten niet goed genoeg hoe de levens van mensen eruit zien en wat hun ervaringen zijn. Beleid gebaseerd op de verkeerde onderzoeksvraag, gefocust op de verkeerde behoefte, zal het doel niet treffen. Het doet me denken aan Miranda Fricker’s theorie van ‘epistemic injustice’ (ooit tijdens m’n studie over gelezen): onrecht dat ontstaat doordat iemands ervaringen niet binnen de dominante vorming van kennis vallen. Om te beginnen hoop ik dat ik na het lezen van dit boek betere vragen kan stellen over het beleid waar ik me in mijn werk mee bezig houd.
"Armoede is zoveel meer dan geen geld hebben en de armoede verlaat je helaas niet als je geld hebt"
"De oorzaken en gevolgen van armoede zijn alles behalve één dimensionaal"
Ondanks dat ik dit bij vlagen een wat onsamenhangend verhaal vond (mindere structuur, onnodige herhalingen), heeft dit boek mijn horizon flink verbreed over armoede.
Daarnaast hoop ik dat dit boek ervoor gaat zorgen dat er in de toekomst meer afstemming wordt gezocht door beleidsmakers met de beleidsdoelgroepen/ervaringsdeskundigen.
Belangrijk boek waarvoor ik blij en dankbaar ben dat Tim ‘S Jongers het heeft geschreven. Het is wel met zodanige passie geschreven (zo komt het bij mij over) dat het op punten onsamenhangend is, en de diepgang mist doordat standpunten onnodig herhaald worden. Maar gezien Tim zelf ervaringsdeskundige is, en dus weet wat er leeft in ‘Den Haag’ vertrouw (en hoop) ik er maar op dat dit boek voor een paradigmashift zal zorgen bij beleidsmakers.
Echt fantastisch, ik vind dat iedereen dit boek moet lezen. Een verdieping op Joris Luyendijks Zeven Vinkjes (maar dan vanaf de andere kant bezien) en een verbreding van het begrip klassenmigrant. Bovenal een eerlijk boek over de “veelkantigheid” van armoede.
Ik denk dat ik hier minder uit haalde dan ik had gewild en dat is denk ik waarom ik dit lager beoordeel dan veel anderen. Ja, Tim 'S Jongers vertelt op sommige momenten dingen die daadwerkelijk inzichtelijk zijn, maar ik heb niet het gevoel dat hij voor mij heeft gedaan wat hij met zijn titel beoogde. Misschien halen anderen hier overigens veel meer uit, dus lees het en vorm je eigen mening.
P.S. Normaliter ben ik een groot fan van audioboeken die voorgelezen worden door de auteur, maar dat was bij dit boek voor mij helaas niet het geval. Ook hier geldt (indien je een audioboekenpersoon bent), luister zelf en vorm je eigen mening.
Dit boek zou iedereen (en zeker beleidsmakers) moeten lezen. Tim ‘S Jongers legt duidelijk uit waarom niet alle armoede hetzelfde is en waarom het huidige armoedebeleid niet werkt (versnipperd, teveel gericht op cijfers in plaats van de mens, ambtenaren kennen de praktijk niet). Ik vind het knap dat hij niet verzand in ‘armoedeporno’ om zijn verhaal over te brengen zoals veel andere mensen - vooral tv-programma’s - dat wel doen. Heel interessant en leerzaam boek. Heeft mij nieuwe inzichten gegeven.
Heel goed boek. Echt onder de indruk van de manier waarop Tim zijn eigen ervaringen losjes heel integraal verwerkt in het beleidsverhaal over armoede. 'Spagaat burgers' vond ik een ontzettend sterke term. Veel van de grondslagen die hij uitlegd had ik al wel van gehoord maar goed dat dit boek er is en een aanrader voor veel mensen!
Een heel confronterend, maar helder boek over de impact van diverse vormen van armoede. Prettige schrijfstijl met heldere terminologie. M’n eerste non-fictieboek van dit kalenderjaar. Heeft me niet teleurgesteld!
Goed informatief boek over armoede. Het neemt je mee in de belevingswereld van iemand die in armoede opgroeit zonder er een sob story van te maken. Belangrijk om dit perspectief te begrijpen als je zelf nooit met armoe te maken hebt.
Fascinerend en geweldig. Het is een pageturner. Tim neemt ons op autobiografische wijze mee in de wereld van armoede, wat dat echt betekent en hoe we hier vanuit instituties naar kijken. Het geeft mij energie om mijn blik te verruimen en anders te kijken naar armoede. Tim bedankt voor het schrijven.
Ik vind de inhoudelijke boodschap heel goed, het boek gemiddeld. Heb er evenveel van geleerd als van zijn presentaties en media optredens. Een perspectief dat niet veel mensen bij de overheid zullen kennen.
Tim ’s Jongers kende ik van een Tv-documentaire over ditzelfde onderwerp. En ik kende zijn standpunten ook al een beetje door De Correspondent en stukken in de VK. Dus er was niet zo heel veel nieuws te lezen in dit boek. Het geeft wel een helder overzicht van de problematiek, de niet werkzame ouderwetse pogingen tot oplossingen en zijn moderne kijk vanuit zijn ervaringen, die wél bijdragen tot oplossingen.
Zijn eigen armoede ervaringen komen in dit boek goed naar voren en vormen wel een nieuw element en een sterke illustratie van zijn standpunten en argumenten. Daarbij komt het begrip ‘diepte’ van armoede ruim aan bod, en legt hij helder uit wat voor schade langdurige armoede aanricht, wat armoede met je persoonlijkheid doet. En hoe moeilijk het is deze erfenis achter je te laten.
Ik moest ook erg denken aan ‘De helaasheid der dingen’ van Dimitri Verhulst (toevallig ook een Vlaming), als beeld bij een armoedige ellendige jeugd. Maar ook aan ‘De zeven vinkjes’ van Joris Luyendijk, de vinkjes die ’s Jongers voor een groot deel miste.
Mede door zijn inbreng kantelt de zorg nu naar een aanpak waar ook gesproken en geluisterd (!) wordt naar degene die het betreft, de armen en daklozen zelf. Het is niet langer alleen maar de meritocratische elite die in hun ivoren torens aan de (verkeerde) noppen zitten te draaien. Een anekdote maakt duidelijk waarom dit belangrijk is. Een anekdote m.b.t. Omo Power waspoeder. Die was zo krachtig dat de gaten in de textiel veroorzaakte. Dertig betrokken manager werden bij elkaar geroepen in de boardroom. Na uren praten stelde iemand een eenvoudige vraag: wie hier in de boardroom wast zelf zijn kleren? Het antwoord: niemand.
Het Fastfoodrestaurant van nu is het wegbezuinigde buurthuis en de verdwenen kerk van vroeger.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Armoede uitgelegd aan mensen met geld is voor mij enorm herkenbaar. Ik heb geen zin om mijn persoonlijke verhaal uit te buiten en ik heb geen zin om deel uit te maken van de zogenaamde armoedeporno. I’ve been in this shit tijdens mijn jeugdjaren en het heeft me getekend voor de rest van mijn leven. Maar genoeg over mezelf, laat ons nu maar eens opperheld Tim ‘S Jongers bewieroken.
Want deze man heeft een boek geschreven dat gewoonweg de basis zou moeten zijn voor elk beleid rond armoede. Tim ‘S Jongers is een man die armoede uit de eerste hand heeft meegemaakt maar zichzelf wel heeft opgewerkt tot een man met een belangrijke stem in het hele debat. Hij kaart vooral aan dat jarenlang het armoedebeleid beheerd werd door mensen die totaal niet weten of begrijpen wat armoede is. ‘S Jongers zet zich vooral in om mensen te overtuigen om ervaringskennis te gebruiken en het boek dat hij heeft geschreven zou hier het begin van moeten zijn.
Want elk hoofdstuk dat hij heeft geschreven zou de essentie moeten zijn van een nieuw beleid. Laat ons vooral hopen dat mensen nieuwe inzichten krijgen over armoede en dat ze vooral meer begrip voor de dag leggen. Want dit boek is een must-read en essentieel om nieuwe inzichten rond armoede te krijgen.
Een goed en belangrijk boek, die ik meteen aan meerdere personen heb aangeraden. Het persoonlijke en feitelijke staan mooi naast elkaar, waardoor je een goed inzicht krijgt in (de breedte van) armoede. Sommige delen zal ik ook echt gebruiken om argumenten over armoede te ontkrachten.
Logischerwijs kon niet elke ervaring van armoede in dit boek besproken worden, iets wat de auteur erkent. Ik miste zelf wat nuance over het volgen van een universitaire opleiding bijvoorbeeld; voor de auteur was dit een uitweg, waardoor hij dit vaak benadrukte. Maar als je hoogopgeleid bent en een beperking hebt/vrouw, queer, van kleur bent, is de situatie alsnog heel anders. In het nawoord wordt dit wel benadrukt, maar ik had dit nog wat explicieter in de tekst gezien.
Ik luisterde naar het audioboek, dat is ingesproken door de auteur. Normaalgesproken waardeer ik dat erg, maar nu was de toon wat vlak (en misschien begrijpelijkerwijs wat afstandelijk?) en moest ik even wennen aan het Vlaams. Ik zou een volgende keer toch voor een fysieke editie gaan.
Ik heb dit boek met onwijs veel plezier gelezen! De manier waarop de schrijver dit bij je binnen laat komen is fantastisch en geeft veel voldoening op de vragen die je je continu stelt als je het boek leest. Bijvoorbeeld de vraag waarom bestaanszekerheid opeens een hot item is geworden de laatste jaren, wordt verschrikkelijk goed uitgelegd! De achtergrond is echter zeer confronterend. Onbewust was ik een aanhanger van de meritocratische beweging, maar na dit boek is dat volledig gekanteld. Armoede is veel fundamenteler! Ik ben nu nog meer overtuigd dat toegang tot onderwijs en de daaruit volgende mogelijkheden een van de belangrijkste middelen zijn om aan armoede te ontkomen. Mijn ouders hebben dit klaarblijkelijk goed ingezien, zonder dat zij zelf op school hebben gezeten. Daar ben ik hen eeuwig dankbaar voor! Eén keer in de zoveel tijd kom je een ogenschijnlijk onopvallend boek tegen dat je denkbeelden verandert, zoals deze!
Een persoonlijk, deskundig en inspirerend boek waarin Tim ‘S Jongers uitlegt wat armoede inhoudt, welke gevolgen armoede heeft op tal van levensgebieden, zelfs over de generaties heen, en hoe armoede in de jeugd doorwerkt in iemands latere leven. Als sociaal-geneeskundige was ik al op de hoogte van veel van de feiten en inzichten over armoede die in dit boek besproken worden. Nieuw voor mij was het grote belang van het betrekken van ervaringsdeskundigen bij het maken van zinvol, menswaardig en effectief armoedebeleid. Het boek zou verplichte kost moeten zijn voor iedere politicus, iedere beleidsmaker, wat zeg ik, iedere middelbare scholier!
Interessant en verhelderend, maar vlak na het lezen van “De zeven vinkjes” voelt het vooral als een nadere uitwerking van een van de factoren die ervoor zorgen dat mensen achtergesteld worden. ‘S Jongers wil niet met zichzelf te koop lopen, maar juist de persoonlijke inkleuring met zijn eigen ervaringen maakt zijn betoog erg sterk, terwijl het uitzoomen naar allerlei maatschappelijke tendensen vaak wat minder krachtig overkomt, zeker waar dat anekdotisch wordt (‘die en die organisatie heeft vorig jaar wel een goed idee gelanceerd’), en de kracht uit het betoog haalt.