Homeworld 3

Dobrze jest ponownie wcielić się w rolę lidera floty kosmicznej. Ostatni raz miało to miejsce wraz z aktualizacją jakości Homeworld i Homeworld 2, które razem tworzyły Homeworld Remastered Collection. Ale to było w 2015 roku, co wydaje się wiecznością temu. Oryginał z 1999 roku ustanowił wiele nowych standardów w gatunku. Możliwość przemieszczania wojsk we wszystkich trzech wymiarach przestrzeni kosmicznej była niesamowita jak na tamte czasy, a skupienie się na dobrze opowiedzianej historii było wtedy niezwykłe. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych branża wciąż eksperymentowała z opowiadaniem historii.

Najbliższą rzeczą, jaka przychodzi mi doHomeworld głowy w dzisiejszych czasach, jest Dune. W wizualizacjach piękne widoki mieszają się ze szczegółowymi statkami kosmicznymi i starożytnymi budynkami w kosmosie, przy czym stare przenika nowe, a wraz z muzyką tworzy bardzo wyjątkowy świat. Homeworld 3 nie jest wyjątkiem, jest wspaniały, nie spieszy się i pochłania cię w swojej wciągającej konfiguracji.

Jest to bezpośrednia kontynuacja swoich poprzedników i Homeworld: Deserts Of Kharak, której akcja rozgrywa się przed całą trylogią. Jeśli nie próbowałeś żadnego z poprzedników, jest streszczenie historii, jednak myślę, że wiele przegapisz, jeśli od razu w to wskoczysz. Nazwy, miejsca, wydarzenia i wiele innych elementów nadają kontekst i znaczenie temu, czego doświadczamy w trzeciej grze, a zremasterowane wersje trzymają się bardzo dobrze nawet dzisiaj.

Pod względem rozgrywki działa podobnie do wszystkich poprzednich tytułów. Masz duży statek-matkę, w którym budujesz fabryki i modernizujesz, aby następnie produkować statki kosmiczne. Możesz go używać do ataku i obrony, ale musisz być ostrożny, ponieważ nie możesz stracić tego centralnego elementu na planszy, ponieważ wtedy tracisz szanse na wygraną, coś, co widzieliśmy wcześniej w innych grach strategicznych, takich jak Supreme Commander. Pozwala również bardziej skupić się na bitwach, ponieważ nie musisz ciągle myśleć o lokalizacji, braku miejsca i innych rzeczach. Podoba mi się nieco wolniejsze tempo, które wykorzystuje możliwość podróżowania we wszystkich kierunkach, a nowym elementem jest to, że możesz chować statki za złomem lub asteroidami, aby móc skakać na wrogów. W kampanii niektóre z nowych funkcji są wykorzystywane, aby pomóc ci w pokonywaniu misji. Homeworld 3 pozwala być bardziej kreatywnym strategicznie niż w jakiejkolwiek poprzedniej grze z serii, co uważałem za słabość poprzedników.

Akcja kampanii toczy się 100 lat po ostatniej grze. Karan S'jet, jeden z bohaterów drugiej części gry, zniknął, a w tym samym czasie rozległa sieć "Sieci Wrót Nadprzestrzennych" przestała działać w całej galaktyce, a problem ten rozprzestrzenia się na kolejne portale i zatrzymuje galaktyczny handel. Skala konfliktu, z którym mamy do czynienia w tym tytule, jest znacznie większa niż w poprzednich odsłonach. Możesz śledzić proces i integrację nowego nawigatora Imogen S'jet z zupełnie nowym statkiem-matką. Postać ta jest krewnym Karana z Homeworld 2 i razem z Isaakiem Paktu zwanym również Intel (oficerem wywiadu na pokładzie) próbujesz znaleźć przyczyny problemów z załogą.

Historia pozostawia większe wrażenie, jeśli grałeś w poprzedników. Wydaje się, że Homeworld 3 jest listem miłosnym do serii. Za pomocą filmów podsumowujących możesz od razu wskoczyć, jeśli zapomniałeś lub nigdy wcześniej nie spotkałeś się z serią, ale z drugiej strony narracja jest szybka i jest wiele odniesień do poprzednich gier, więc lepiej samemu ich doświadczyć. Założenie przygody oznacza, że będziesz musiał przetrwać serię misji, z których wszystkie są ręcznie wykonane z dużym naciskiem na opowiadanie historii. Różnorodność jest ogromna, w jednej chwili próbujesz zbudować swoje siły i walczyć, a w następnej bronisz czegoś ważnego. Jedna z moich ulubionych misji polegała na przedarciu się przez burzę meteorytów i asteroid. Aby to zrobić, musisz mieć wyczucie czasu, skorzystać z okazji do ukrycia się za większymi obiektami i zaplanować trasę do przodu. Podczas misji nie napotkałem żadnych wrogów, po prostu oferowałem wiele kosmicznych skał do uniknięcia i dużo emocji.

Otoczenie jest o wiele ważniejsze w planowaniu strategicznym i taktycznym, ponieważ przenosi rozgrywkę na nowe wyżyny (zarówno w przenośni, jak i dosłownie). Pod względem narracyjnym chodzi bardziej o dialogi między postaciami na dobre i na złe. Ta historia przypomina mi trochę Battlestar Galactica w tym, że jesteś ścigany przez długi czas i nie wiesz dlaczego.

Dostępny jest również tryb kooperacji, który jest zupełną nowością w serii. Możesz grać sam lub z maksymalnie trzema znajomymi. Tutaj celem jest wykonywanie misji, próba przetrwania i budowanie floty w coraz trudniejszych sytuacjach, w których rzucane są na ciebie fale wrogów i gdzie możesz wybrać, kiedy przejdziesz do następnego obszaru. Aby było przyjemniej, jest przeznaczony do grania z innymi przeciwko komputerowi. Jest to działająca koncepcja, w której awansujesz i odblokowujesz silniejsze floty, z flotą zawierającą określoną liczbę kategorii statków kosmicznych i specjalizującą się w czymś konkretnym. Wyższa ranga oznacza, że możesz odblokować i grać innymi wyspecjalizowanymi jednostkami, gdzie wszystkie warianty mają zalety i wady oraz są zróżnicowane cenowo.

Trzeci i ostatni tryb gry to regularne, uczciwe potyczki z komputerem lub innymi graczami. W tym trybie wszystkie twoje narzędzia są odblokowane i potrzebujesz dobrej wiedzy o tym, jak działa twoja frakcja. Na początku są dwie strony Hiigaran Fleet, jako nieco bardziej defensywna i solidna opcja, oraz Incarnate Fleet, która jest nieco bardziej ofensywna i agresywna. Każda kategoria statków kosmicznych ma swoje słabe i mocne strony, i jest to w dużej mierze kwestia modelu skały, papieru i nożyc, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Jednak, podobnie jak w Company of Heroes, statki kosmiczne mają obszary o większej i mniejszej ochronie, a korzystanie z tego, środowiska i zasadzki mogą otworzyć zaawansowane możliwości strategiczne.

To, jak duża część mapy jest widoczna, często decyduje o tym, jak zakończą się bitwy. Rozpoznanie, manewry, formacje, wektory ataku i ruch są tak samo ważne, jak atakowanie przeważającymi siłami, i jasne jest, że system walki jest dużym ulepszeniem w stosunku do swoich poprzedników. Jest naprawdę głęboki, a interfejs użytkownika pomaga mi łączyć wszystko w grupy i znajdować to, czego potrzebuję. Możesz pauzować, jak to zwykle bywa w innych grach RTS, a biorąc pod uwagę, jak dużą masz kontrolę w czasie rzeczywistym, jest to mile widziany dodatek do kampanii i innych gier solo. Masz również klasyczny widok mapy, w którym możesz zobaczyć, dokąd sięga twoja wizja, gdzie znajdują się zasoby i zostaną znalezieni wrogowie. Dlatego to głównie w trybie wieloosobowym można znaleźć wiele moich krytycznych uwag.

Z dostępnymi tylko sześcioma mapami i dwiema frakcjami, wydaje się, że brakuje zawartości dla tych, którzy nie chcą grać sami. Wszystkie poziomy gry są dobrze wykonane, z dużo większą ilością szczegółów niż w poprzednich tytułach, ale to nie rozwiązuje problemu. Mam nadzieję, że Blackbird Interactive zainwestuje w dodanie większej ilości treści zarówno pod względem poziomów, jak i frakcji, aby to zrekompensować. Jasne, opcje dostosowywania meczów są dostępne i pomagają, ale prawdopodobnie początkowo będziesz rozczarowany, jeśli to właśnie tego aspektu tytułu pragniesz najbardziej. Nigdy tak naprawdę nie wkręciłem się w scenę wieloosobową Homeworld, ale pojedyncze mecze, których doświadczyłem, były zabawne.

Technologia i wydajność poprawiły się od czasu, gdy testowałem demo. Wszystko ładuje się błyskawicznie i nie ma oczywistych błędów. Oprawa wizualna jest imponująca dzięki oszałamiającemu oświetleniu i skomplikowanym detalom, takim jak po kulach i ślady oparzeń, które pozostają na twoim statku przez całą kampanię, przypominając system noszenia peleryny w Arkham City i Arkham Knight w trakcie fabuły. To mała, ale sprytna sztuczka, która ma przypomnieć graczowi o przeszłych bitwach. Drobną krytyką z mojej strony jest to, że wrogowie i zasoby mogą być nieco trudne do wybrania ze względu na skalę gry. Biorąc to pod uwagę, aktorstwo głosowe jest wspaniałe, muzyka jest, jak zwykle, absolutnie fantastyczna do słuchania, a muzyka otoczenia i wszystkie dźwięki są dobrze wkomponowane.

Jest jasne jak słońce, że Blackbird Interactive kocha markę. Wszystko zarówno brzmi, jak i wygląda tak, jak można by sobie tego życzyć, a całość jest krokiem naprzód w stosunku do oryginału w dobry sposób. Zdaję sobie sprawę z tego, o ile bardziej skomplikowane jest to wszystko bez utraty tożsamości i zburzenia status quo. Homeworld 3 to pełna szacunku kontynuacja dwóch moich ulubionych gier wszech czasów, a jeśli lubisz tę serię, prawdopodobnie również to docenisz. Muszę jednak zaznaczyć, że tryb wieloosobowy z klasycznymi potyczkami ma ograniczoną zawartość, ale dzięki naprawdę zabawnej kampanii, ekscytującemu trybowi roguelike i fantastycznej ogólnej jakości jestem więcej niż zadowolony.