Recenzje fantastyczne

Zgromadzone w numerze opowiadania stanowią naprawdę porządną dawkę fantastycznej literatury, zapewniającą przyjemność z samej lektury, jak i pobudzającą do myślenia; nawet na podstawowym poziomie, jakim jest pochylenie się nad historią (odległą i bieżącą) Gorzowa Wielkopolskiego. A fakt, że półrocznik może wzbudzić już takie zainteresowanie, jest chyba najlepszą rekomendacją dla lokalnego magazynu fantastycznego promującego miasto i region.

Czysta przyjemność obcowania z dojrzałą, inteligentną literaturą fantasy, którą reprezentuje najnowsza powieść Radomira Darmiły i Witolda Dworakowskiego jest okazją, która zdarza się rzadko, czasem myślę nawet, że zbyt rzadko.

Cykl przygotowany przez Darię Kaszubowską przybliża młodszym i starszym czytelnikom wyjątkowy charakter Kaszub. Zarazem jest to opowieść tworzona z myślą o młodszych odbiorcach, ucząca ich znaczenia wiary we własne możliwości, relacji z rówieśnikami i rodziną oraz przywiązania do tradycji i lokalnej społeczności. Brzmi to być może nieco patetycznie, ale wymiar dydaktyczny książki nie jest aż tak nachalny, jak mogłoby się wydawać, a przygody rodziny Borków są naprawdę przyjemne i ciekawe w odbiorze.

„Delirium” to otwarcie cyklu Krwiopijca. W tym miejscu powinnam umieścić zwięzły opis fabuły. Powinnam, ale tego nie zrobię. Dlaczego? Sądząc po zawartości pierwszego tomu, autor zaplanował opowieść z rozmachem godnym „Pieśni Lodu i Ognia” Georga R.R. Martina. Zamysł zaiste ambitny, a jak z wykonaniem – zobaczymy, na razie trudno orzec.

„Mała draka w fińskiej dzielnicy” jest powieścią łączącą wątki detektywistyczne z elementami obyczajowymi i fantastyką. Nad całością zaś unosi się duża dawka dobrego humoru, co dla czytelników prozy Marty Kisiel nie będzie szczególnym zaskoczeniem.  Natomiast może nim być fakt, że autorka zdecydowała się na pierwszoosobową narrację…

Powieść Darii Kaszubowskiej to pierwsza część nowej serii dla dzieci zatytułowanej „Borkowie i kaszubskie przygody”. Jak łatwo można wywnioskować, miejscem akcji tej i kolejnych książek cyklu będzie część Pomorza Gdańskiego, a niebagatelną rolę w fabule odgrywać będą mity i wierzenia Kaszubów. Wydaje się, że odwoływanie się pisarki do tego konkretnego fragmentu polskiej rzeczywistości jest zabiegiem ciekawym oraz jak najbardziej słusznym. Bowiem chociaż od niemal dwudziestu lat region ma prawnie zapewnioną odrębność swojego języka, a władze lokalne i różnego rodzaju organizacje starają się promować swoje dziedzictwo, tak naprawdę dla większości pozostałych obywateli kultura i historia Kaszub pozostaje co najmniej mglistym doświadczeniem…

Historia głównego bohatera „Entropii” rozpoczyna się właśnie w miejscu, gdzie większość tego typu opowieści się kończy. Dwudziestoczteroletni czarodziej Veyrix Duren budzi się na mroźnym pustkowiu, nie do końca świadomy, gdzie dokładnie się znajduje. Wie jednak, że mimo swojego wieku wypełnił powierzoną mu misję, za sprawą której został obdarzony niemalże boską mocą. Ta jest nie tylko jego siłą, lecz również dosłownym przekleństwem prowadzącym do nieuchronnej i dość szybkiej śmierci…

Recenzja ksiażki „Dom płomienia i cienia” Sarah J. Maas.
Czytelników czekają poza tym epickie ucieczki, przejmowanie tronów lokalnych władców, więcej ucieczek, śmierć kilku mniej lub bardziej istotnych postaci, ewolucja kilku innych postaci do poziomu supersaiyanina, wielka rozpierducha w okolicach finału oraz autentyczny koniec świata

Autor nie oszczędza swoich bohaterów, o nie! W drugim tomie doświadcza ich nawet jeszcze mocniej niż w pierwszym […], i jak w eksperymencie psychologicznym pozwala nam obserwować, jak radzą sobie w sytuacjach naprawdę ekstremalnych.

Kiedy dowiedziałem się, że recenzować mam horror, uwierzyłem. Nie uwierzyłem natomiast w to, że będę się bał. I to był błąd. Już po kilkudziesięciu stronach bałem się jak rzadko kiedy. Niestety, nie z powodu tego, o czym pisał autor powieści.

Ciężka, wręcz duszna atmosfera, wszechobecny brud, oblepiający nie tylko wszystkich uczestników zdarzeń, ich ubrania, broń i domy, ale przede wszystkim dusze wypełnia każdą stronicę powieści „Za kamień i za ciemność”. To chyba naprawdę nasza narodowa specyfika, że nikt tak jak my, Polacy, nie potrafi przedstawiać klimatów smutku, szarości, brudu i beznadziei.

Jak być może pamiętają czytelnicy Fahrenheita – a należy mieć nadzieję, że nie tylko oni – Stowarzyszenie na rzecz Innowacji Społecznych NOVUM wydaje pierwszy gorzowski magazyn fantastyczny „LandsbergON”. Czasopismo ukazuje się w formule półrocznika, a motywem przewodnim drugiego numeru z 2023 roku (dwunastego ogólnie) był cyberpunk; czyli mocno refleksyjne i raczej negatywne podejście do komputerowej i informacyjnej przyszłości…

„Globalna sieć społecznościowa, następca, a jednocześnie konglomerat obecnie działających serwisów, polityczne rozgrywki między mocarstwami i potężnymi ludźmi tego świata. Do tego rosnące w siłę państwa Afryki patrzące z nadzieją w kosmos, hakerzy, służby specjalne i intryga mogąca zmienić układ sił na geopolitycznej arenie…”

„Dziwny Zachód” łączy elementy przygodowe z grozą, a nawet horrorem, i to w wydaniu gore. Jakkolwiek autor wpisuje swoją fabułę w bardzo konkretne ramy czasowe – akcja toczy się kilka lat po zakończeniu wojny secesyjnej – oraz historyczne – pojawiają się w niej odwołania do prawdziwych postaci i wydarzeń, to jednocześnie jest to powieść jak najbardziej fantastyczna, w której niebagatelną rolę odgrywa magia oraz wiara w świat duchów i demonów.

Jeśli ktoś nie pamięta, podczas tegorocznego Kapitularza miała miejsce premiera antologii „Dzień po najczarniejszej nocy”. Nad zbiorem pochylił się RedNacz.
„Jakkolwiek nie wszystkie opowiadania przynależą do fantastyki jako takiej, to jednocześnie trzeba przyznać, że w zdecydowanej większości literalnie są rzeczywiście fantastyczne, zarówno pod względem pomysłów, formy, jak i samej treści…”

Piąty tom cyklu antologii ze stajni „Zapomnianych Snów” tym razem narzucił pisarzom temat przewodni „OBCOŚĆ” i pewnie niejeden autor podczas pisania tekstów nucił sobie: Jestem obcy w moim mieście, jestem obcy pośród was, jestem obcy w moim własnym śnie, jestem tylko cieniem” z zestawu startowego Lady Pank. I jak w każdej antologii – a szczególnie dużej antologii charytatywnej – teksty trafiają się bardzo różne

Na początku był Lem, potem polska fantastyka naukowa rozbłysła niczym supernowa i zgasła wraz z przybyciem Sapkowskiego i tego całego tfu! fantasy. Od tego czasu nie ma już niczego, tylko co jakiś czas niebo, niczym gwiazdy rozbłyskowe, rozświetlają nam sporadyczni autorzy, jak Dukaj, Kosik i inni…

Po miesiącach zadumy RedNacz postanowił jednak wziąć się do jakieś pracy. I wreszcie jest – recenzja świetnego zbioru opowiadań Agnieszki Hałas „Świerszcze w soli”.
„Jednocześnie, podczas gdy pod względem kosmologicznej koncepcji opowieści polskiej pisarki nie odbiegają od świata wykreowanego przez Brytyjczyka, to zarazem ich jakość literacka, w tym powoli i spokojnie snute fabuły, przywodzi na myśl twórczość Ursuli K. Le Guin…”

W konsekwencji „LandsbergON” jawi się jako bardzo udane przedsięwzięcie, łączące lokalny patriotyzm twórców z ich zamiłowaniem do literatury fantastycznej, którą starają się promować i popularyzować. Gazeta jest profesjonalnie przygotowana od strony technicznej, a jej niewielkie rozmiary – zarówno w wydaniu wirtualnym, jak i fizycznym – sprawiają, że może być idealną lekturą, gdy pojawi się nagła potrzeba oderwania się choćby na chwilę od rzeczywistości.

Autor bowiem pochyla się nad człowiekiem, nad stanem ludzkości i poprzez całe sto trzydzieści utworów składających się na „Obyś żył…” śmieszy, tumani i przestrasza, grając na uczuciach czytelnika niczym wirtuoz na najlepszym instrumencie.