Wielki Sen (ang. Great Sleep) - nazywany przez Nekronów okres, liczący około 60 milionów lat, w czasie którego pozostawali uśpieni wewnątrz swoich planet grobowców.
Geneza[]
Według najbardziej znanej historii, po zakończeniu Wojen w Niebiosach świat był tak dalece zrujnowany, że zwycięscy Nekroni stanęli przed wyborem: albo pozostawią galaktykę samą sobie, aż życie powróci na zniszczone światy, albo nigdy nie odzyskają żyjących ciał.
Wiedząc, że miejsce ich imperium zajmą Eldarzy, Nekroni przystąpili do pracy, przebudowując swoje doczesne siedziby na wieczne grobowce. Systemy planet zostały ukryte pod ziemią, wielkie sale i hangary skryte pod powierzchnią skorup. Niezliczone armie zajęły miejsce w komorach statycznych, a ich pojazdy na miliony lat znieruchomiały, wyczekując w ciemnych dokach na ponowne uruchomienie.
Plany i skutki[]
Według zamysłu Milczącego Króla jego rasa miała obudzić się w odpowiednim odstępie czasu od przewidzianego przez Orikana upadku Eldarów i jedności ludzi. Czas ten według ludzkiej rachuby wypadał na początku 41 tysiąclecia. Przebudzeni Nekroni mieli wyjść ze swoich grobowców i jednym, potężnym uderzeniem odzyskać niepodzielną władzę w galaktyce.
Mimo niebywałego zaawansowania technologicznego nekrontyrskiej cywilizacji, 60 milionów lat okazało się zbyt długim okresem dla zrealizowania ich planu w pełni. Uszkodzenia systemów, pamięci, lub jeszcze większe usterki zmieniały czas powrotu Nekronów, deformowały ich umysły, lub na zawsze pozostawiły w uśpieniu. Pierwsze planety zaczęły się budzić na długie tysiąclecia przed planowanym okresem, a część z nich wciąż na to czeka.
Wiele z nekrońskich światów uległo unicestwieniu w skutek celowych działań Eldarów, ale jeszcze więcej uległo działaniom tektonicznym, czy termojądrowym przeobrażeniom gwiazd. Mimo to, niektóre budziły się całkiem sprawnie.
Przebudzenie[]
Jeśli nekrońska planeta grobowiec oparła się działaniu czasu, a jego systemy okazały się nieuszkodzone, wówczas miała dużą szansę na udany powrót do pełnego funkcjonowania. Działający Program planet grobowców przygotowywał plan pozwalający na szybkie zwycięstwa nad wścibskimi ludźmi czy orkami, jacy zagnieździli się na nekrońskich światach.
Przebudzeniu często, choć nie zawsze towarzyszyły trzęsienia ziemi, czy wzrost aktywności sejsmicznych na planecie. Potężne systemy powracały do życia wydostając się na powierzchnię, lub z wnętrz pustyni lub bagien wyłaniały się pradawne armie robotów-szkieletów obojętnych na los obcych, którzy w swojej zuchwałości ośmielili się osiedlić na ich planecie.
Gdy jakaś planeta pozostawała uśpiona, a Nekroni dowiedzą się o jej aktualnym położeniu, zwykle szybko zjawiają się na miejscu w raz ze swoją flotą w zależności od tradycji swojej dynastii lub cech dowódcy, gotowi do negocjacji, aneksji lub anihilacji systemu. W 41 tysiącleciu żaden świat nie może czuć się bezpieczny i żaden nie może być pewien, tego, że nie znajduje się na powierzchni starożytnej siedziby nekrońskiego władcy.
Źródła[]
- Kodeks Nekroni 5. edycja, s.7-9, s.14