 |
Starszy sierżant zapytał mnie, jakie jest moje zadanie i powiedziałem, że muszę zrobić to, co mi powiedziano. Powiedział, że jestem geniuszem i dał mi kolejny medal. Lubię Gwardię Imperialną! |  | ||
— Nork Deddog | ||||
Nork Deddog - Ogryn pełniący funkcję ochroniarza wysokich stopniem dowódców oraz generałów w Gwardii Imperialnej podczas działań wojennych. Nork jest niespotykanym a zarazem najsławniejszym Ogrynem w Gwardii Imperialnej a to za sprawą jego inteligencji, której poziom jest niespotykany u większości jego pobratymców. Na przestrzeni lat służby Nork uratował życie ponad setce oficerów przyczyniając się do wielu zwycięstw Imperium oraz zdobył wiele medali i wyróżnień, otrzymywanie ich nie daje mu jednak takiej satysfakcji jak wykonywanie powierzonych mu obowiązków jak najlepiej.
Historia[]
Nork został wybrany do służby przez Schola Progenium, które zauważyło umiejętności oraz potencjał drzemiący w tym wyjątkowym Ogrynie. Zamiast jednak zostać dowódcą oddziału Ogrynów Nork miał pełnić rolę ochroniarza ważnych osobistości. Po przejściu ciężkiego treningu i operacji wszczepienia implantów neuronowych Nork został przydzielony do ochrony dowódców drugiego pułku Catachiańskiego Pułkownika Greissa, traktując swoje nowe zadanie z niezwykłą sumiennością. Pułkownik był charyzmatyczny zawsze walczył ramię w ramię ze swymi podkomendnymi jednak jego wiek narażał go na śmierć podczas bitwy. Nowy ochroniarz Pułkownika był nieocenionym wsparciem co najlepiej było widać podczas wielu wojen jak czteroletnia kampania na Balor, kiedy to Nork niejednokrotnie ocalił Greissowi życie osłaniając go przed pociskami swoich ciałem a nawet i głową. Po tej kampanii Pułkownik traktował Norka jak przyjaciela, któremu ufał z wzajemnością.
Osiągnięcia[]
- Katastrofa Hill Gamma Zero - Nork zaniósł rannego pułkownika do wraku Chimery, którego ciągnął zostając przy tym wielokrotnie postrzelony przez wroga docierając aż do bezpiecznej strefy.
- Bitwa o most Chabda - Nork miał chronić generała. Oboje zostali jednak zaskoczeni przez wdzierających się do bunkra Orków. Nork nie cofając się ani na krok miażdżył każdego zielonoskórego, który odważył się zbliżyć. W końcu do walki stanął sam Herszt Uglurka, który został zrzucony ze szczytu bunkra przez ogryna potężnym uderzeniem wprost do rzeki pełnej kwasu.
- Dane nieznane - Nork wraz z jego podopiecznym oraz oddziałem gwardzistów został otoczony przez Tyranidów oraz wielkiego Przeżuwacza, który jednym kłapnięciem szczęk połknął Brygadiera Aloysiusa van Burenvana. Nork nie zamierzał oddać człowieka, którego musiał za wszelką cenę chronić rzucił się więc na bestię zanim ta zdołała zagrzebać się w ziemi i z krwiożerczą furią zaczął dźgać jej paszczę swoim dużym nożem ignorując fakt, że zostawił na pewną śmierć oddział gwardzistów walczących z resztą Tyranidów. Misja była najważniejsza i Ogryn miał ją wykonać. Norkowi udało się wyciągnąć Brygadiera, nieprzytomnego i strawionego do kolan lecz wciąż żywego. Ogryn wrzucił go na plecy i zaczął uciekać. Obowiązek został spełniony.
Umiejętności[]
Nork od reszty Ogrynów wyróżniał się intelektem dzięki, któremu umiał liczyć do czterech, składać poprawnie krótkie zdania a nawet się podpisać co dla Ogryna uchodziło za niezwykle trudne a nawet i niewykonalne. Prócz tego Nork jest bardzo silny i wytrzymały udowadniając, że to właśnie on jest najlepszą tarczą jaką dowódca może mieć. Dodatkowym atutem jest fakt, że Nork zawsze pozostaje czujny i skupiony na swoim zadaniu co niejednokrotnie ratowało życie wielu dowódców.
Osobowość[]
Nork zyskał sławę przez swoją determinacją i niezachwianą lojalność, co przysporzyło mu sławy oraz uznania. Nork bardzo lubił swoje obowiązki i często tworzył silne więzi z tymi, których miał ochraniać gdyż to właśnie od niego zależało ich życie. Ogryn uczestniczył w wielu paradach i uroczystościach, których nie zbyt lubił mimo to zawsze pozostawał czujny i przenikliwy. Największą jednak satysfakcję daje mu walka i ochrona w czasie bitwy swoich przyjaciół.
Źródła[]
Codex: Astra Militarum (edycja 8) str. 67
Codex: Imperial Guard (edycja 2 ) str. 86