Najazdy Zjaw Zmierzchu - szereg najazdów na planetę Nocturne ze strony Drukhari i Mandrejków mający miejsce w M30. Konflikt ten został zakończony dopiero dzięki interwencji Prymarchy Vulkana.
Historia[]
Na lata przed tym jak siły Wielkiej Krucjaty dotarły na Nocturne, planeta ta znajdowała się celem ataków straszliwych Mrocznych Eldarów (zwanych "Zjawami Zmierzchu") oraz kryjących się w ciemnościach Mandrejków. O ile Mandrejki kryły się w cieniach planety niemal cały czas, Drukhari atakowali zwykle w czasie tzw. "Piekielnego Świtu" - kiedy pył wulkaniczny przerzedzał się w powietrzu.
Ataki ze strony tych przerażających Xenos były tak częste, że wielu mieszkańców Nocturne nie trudziło się walką, zamiast tego skupiając się na odnalezieniu odpowiednich kryjówek do skrycia się przed najeźdźcami.
Gdy jednak Drukhari dotarli do miasteczka, które przygarnęło Vulkana, przebywający w nim od czterech lat Prymarcha pokazał, że nie ma zamiaru się kryć. Vulkan stanął w samym środku miasteczka, ze swoimi dwoma kowalskimi młotami, inspirując mieszkańców swą odwagą. Pod wodzą Prymarchy siły Mrocznych Eldarów zostały odrzucone. Sam Vulkan zabił tamtego dnia stu Drukhari.
Po tym zwycięstwie wszyscy liderzy największych miasteczek Noctrune oddali się pod rozkazy ojca przyszłych Salamander. Mając za sobą poparcie ludności planety, Vulkan rozpoczął swój kontratak.
Ostatecznie Mandrejki zostały przepędzone ze wszystkich cieni Nocturne a siły Mrocznych Eldarów zostały rozbite w wielkiej Bitwie u Bram Hesiodu i na zawsze wygnane z Noctrune.
By celebrować koniec Najazdów Zjaw Zmierzchu Vulkan ogłosił wielkie igrzyska. To w ich trakcie poznał Imperatora Ludzkości i przyłączył Nocturne do Imperium Człowieka.
Ciekawostki[]
- Po zakończeniu konfliktu nazwą "Piekielny Świt" ochrzczono taktykę Salamander polegająca na sianiu terroru w szeregach wroga poprzez błyskawiczny atak w samo serce jego formacji.
Źródła[]
Anioł Exterminatus (Graham McNeill) str. 229
Index Astartes IV str. 114-116
Old Earth (Nick Kyme) Chapter 12