Macharius

	Czego nie zdobędę słowami, zmiażdżę czołgami Gwardii Imperialnej
	— Lord Solar Macharius

Lord Solar Macharius - znany jako najlepszy dowódca Gwardii Imperialnej, zasłynął jako organizator a zarazem lider siedmioletniej Krucjaty Machariańskiej, podczas której przywrócił Imperium ponad tysiąc światów. Macharius bardzo szybko awansował i zdobywał szacunek. Był pułkownikiem, Lordem Komandorem, jednym z Wielkich Lordów Terry a ostatecznie Mistrzem Wojny. Określany był mianem jednego z najlepszych strategów jakiego posiadała ludzkość, swym talentem i umiejętnością strategii dorównywał nawet Prymarchom. Był niezwykłym przywódcą. Przemawiając rozpalał ogień w sercach wszystkich swych podkomendnych, którzy ufali mu bezgranicznie. Inspirował swych ludzi do czynów niemal nadludzkich. Przez całe 7 lat trwania Krucjaty Machariańskiej utrzymywał w ryzach swoich ludzi, którzy w każdej chwili byli gotowi oddać za niego życie. Na jego cześć wzniesiono tysiące pomników a pielgrzymi niejednokrotnie oddają cały swój dobytek, by przejść po śladach Krucjaty Machariańskiej.

Na podstawie jego sposobu prowadzenia walki pisano podręczniki, z których uczą się teraz przyszli dowódcy. Większość Imperialnych historyków i uczonych popiera fakt, że był on najlepszym Mistrzem Wojny od czasów zdrajcy Horusa.

Historia[]

W roku 40,356 na świecie Donian urodził się Macharius. Wyróżniał się od swych rówieśników tym, że był bardzo inteligentny i błyskotliwy. Bardzo szybko został on pułkownikiem, głównie przez własny upór, talent oraz wpływy ojca. Został mianowany dowódcą 26. Regimentu Doniańskiego a następnie 4 armii Doniańskiej. Pierwszym udanym szturmem Machariusa był atak na Fortecę Roxane gdzie uratował m.in. Lorda Philipsa, który w podzięce swemu wybawcy zaczął być jego nauczycielem. Philips powiększał jego zasób wiedzy na temat prowadzenia walki, aż do swojej śmierci, która nastąpiła niedługo potem. Ponieważ Philips był naczelnym dowódcą wojsk w Segmentum Pacificus, a Macharius był jego uczniem, ta odpowiedzialność spadła teraz na niego. Tym samym wyruszył na Ziemię, gdzie został mianowany jednym z Wysokich Lordów Terry. Niedługo potem Macharius ogłosił rozpoczęcie Krucjaty. Jego noga już nigdy nie zostawiła swego śladu na Terrze.

Krucjata Machariańska[]

	Daję ludziom marzenia i ludzie są prowadzeni przez swoje marzenia.

Macharius wraz ze swymi generałami wyruszył w nieznane zachodnie rejony Segmentum Pacificus, niejednokrotnie wychodząc poza zasięg działania Astronomicanu. Podczas trwania Krucjaty jej dowódca zdobywał jeden system za drugim, nie wahając się także niszczyć niektórych planet ze względów bezpieczeństwa. Nie mając zamiaru pozwolić, by krucjata zwolniła tempa niszczył wrogów z wysokiej orbity. Macharius skazał na Śmierć 50 światów i kazał zlikwidować całe populacje 17 innych, jednak oszczędzał tych, którzy wykazywali się odwagą i honorem. Macharius był po prostu geniuszem, który dokładnie znał wszystkie detale swej armii i każdego pola bitwy. Zdobył planetę Kallastin w jeden dzień i nie przeszkodziło mu 7 ogromnych fortec, oraz obecność ponad 23 miliardów Orków. Podczas ataku na system Aver, Macharius mimo strat wynoszących 93% i ośmiu ran zdołał pokonać wroga na wyżynach Rhamatra. Nieraz jednak nie musiał używać sił zbrojnych, by podbić planety. Wiele populacji poddało mu się, dzięki płomiennym przemówieniom zapewnionym przez jego talent oratorski. Po zdobyciu kolejnego świata Macharius zwoływał księży eklezjarchatu, aby ci szerzyli wiarę i światło Imperatora wśród pogan. Agenci inkwizycji natychmiast likwidowali heretyków, mutantów, czarownice oraz wszystkich ludzi stanowiących potencjalne zagrożenie dla rozwijającej się imperialnej wiary.

Ostatecznie Krucjata Machariańska zakończyła się w strefie Halo na granicy działania Astronomicanu. To tutaj generałowie Machariusa po raz pierwszy i jedyny zwątpili w dalszą słuszność ich działań. Powodem tego była sama Strefa Halo. Owiane tajemnicą, bez światła Imperatora miejsce, skąd jeszcze żadna ekspedycja nie wróciła. Generałowie Machariusa błagali swego dowódce, aby ten zaprzestał dalszych działań nawet z przyczyn czysto logicznych. Bez światła Astronomicanu nawigatorzy nie mogliby prawidłowo prowadzić okrętów przez Spacznię a co za tym idzie, armia Machariusa dotychczas niesamowicie szybka gwałtownie by zwolniła. Macharius zgodził się przerwać Krucjatę, jednak nie przyszło mu to łatwo. Kiedy do jego serca doszła myśl, że nie może podbijać już więcej światów dla Imperatora, a gwiazdy wydawałoby się będące na wyciągnięcie ręki były teraz tak odległe, padł na kolana i zaczął długo płakać. Płakał tak jak rozpacza człowiek, który stracił całkowity sens swojego istnienia. Potem poszedł do swojej kwatery i spił się do nieprzytomności. Kiedy doprowadził się do porządku zarządził powrót na miejsce rozpoczęcia Krucjaty, jednak nigdy tam nie dotarł. Popadł w głęboką depresję i umarł w drodze na Macharię, nazwaną tak na jego cześć. Medycy twierdzili, że jego śmierć spowodowała gorączka, którą nabył w dżunglach planety Jucha. Na wieść o jego śmierci nawet najmężniejsi żołnierze nie kryli łez. Na cześć Machariusa wzniesiono także ogromny grobowiec, i mówi się że strzeże go nawet milion ludzi. Jego główny okręt flagowy Pan Światła został zdemobilizowany, wysłany na orbitę i służy teraz jako ogromny relikt tamtych czasów, upamiętniający pracę wykonaną przez Lorda Machariusa.

Następstwa Krucjaty[]

Chociaż Krucjata Machariańska była niewątpliwym sukcesem odniesionym przez Imperium, po śmierci Mistrza Wojny rywalizacja pomiędzy jego generałami doprowadziła do wojny domowej jaka rozegrała się na podbitych przez Machariusa światach. Konflikt ten nazwany został Herezją Machariańską a powodem jej było podbijanie i ogłaszanie uległości ogromnej ilości planet w zbyt krótkim czasie. Nie jest to w żadnym wypadku wina Machariusa, nikt nigdy nie potępił jego metod, geniuszu ani jego samego. Tempo Krucjaty było bardzo szybkie jednak głównym problemem jest samo Imperium. Ma ono problemy z dostawami broni oraz garnizonów na nowo dołączone do niego światy. Ponadto narzucenie reżimu oraz imperialnej wiary nie podobało się gospodarzom podbitych planet i prawie w wielu przypadkach planowali bunt (Imperium musiało borykać się z tym problemem od początku swojego istnienia). Drugim powodem wybuchu Herezji Machariańskiej byli sami generałowie Machariusa, którzy z podbitych terytoriów utworzyli swoje własne Imperia i walczyli między sobą o władzę, tym samym łamiąc przysięgi dotyczące wierności wobec Imperium Ludzkości.

Herezja Machariańska została ostatecznie zakończona przez inną krucjatę, w której udział wzięło prawie 100 różnych zakonów Kosmicznych Marines. Dowodził nią min. Mistrz Wojny Solon, który objął to stanowisko po śmierci swojego poprzednika. Główne światy podbite przez Machariusa zostały odzyskane i stanowią teraz istotną część Imperium Ludzkości. Herezja zakończyła się po 70 latach i stanowiła smutne świadectwo niezwykle szybkiej i oryginalnej strategii Machariusa.

Mimo wszystkich ofiar oraz samej Herezji, Lord Solar Macharius w całym Imperium znany jest jako bohater, którego ogłoszono świętym.

Charakter[]

Lord Solar Macharius był twardym, nieczułym i niezwykle hojnie uzdolnionym dowódcą. Niezbyt obchodziło go ludzkie cierpienie, samo życie jego ludzi coś jednak dlań znaczyło. Nie obchodził go los podbitych przez niego światów, podziwiał odwagę i waleczność, był łaskawy dla wrogów, którzy mu zaimponowali. Macharius miał ognisty temperament, był niecierpliwy co sprowadzało się do tego, że często znajdował się w poważnym niebezpieczeństwie jak np. podczas oblężenia Jakart. Poprowadził wtedy niewielką grupę uderzeniową do Orkowej twierdzy gdzie stanął twarzą w twarz z olbrzymim hersztem wraz z jego strażą. Macharius zabił wtedy kilkunastu orków, w tym samego herszta, jednak poniósł rany, które dokuczały mu aż do jego śmierci. Lord Solar unikał dowodzenia ze sztabu, zawsze korzystał z okazji, by stanąć ramię w ramię ze swoimi żołnierzami i wraz z nimi doświadczać płomieni bitwy. Zawsze potrafił zainspirować ludzi do lepszej walki używając słów, lub po prostu swoją obecnością. Jego generałowie mawiali, że jego obecność na polu bitwy jest warta więcej niż niezliczone legiony. Ludziom ciężko jest zrozumieć umysł człowieka pokroju Machariusa. Jedni uważają go za tyrana i despotę, chociaż takie oskarżenia na jego temat są herezją.

Ciekawostki[]

Istnieje czołg o nazwie Macharius.

Lord Solar Macharius w szturmach i łamaniach wrogich linii obronnych często posługiwał się rycerską formacją zwaną Lancą Galantów, uważał że jest to najlepszy rodzaj siły oblężniczo-szturmowej.

Źródła[]

Codex: Imperial Guard (2 edycja) s. 32, 32, 87

Codex: Imperial Guard (5 edycja) s. 13

Codex: Astra Militarum (6 edycja) s. 29-31 (wersja elektroniczna)

Codex Imperial Knights 7th edition s. 23