Fabuła jako element większej maszynerii pracującej na całą serię. Świat gry na tym zyskuje, jest odpowiednio pogłębiony. Ale opowieść tej akurat części już traci - ma się wrażenie, że jest poboczna wobec głównej historii, która toczy się obok perypetii głównych bohaterów. Mityzacja antycznej historii Chin stoi z kolei na wysokim poziomie, odnosi się do epoki na kilku płaszczyznach: od państwotwórczej po historiozoficzną (idealizowany w grze motizm jest w kontrze wobec konfucjanizmu).

Dialogi podawane są jak w Wiedźminie 3, choć tylko czasem brzmią dynamicznie - natomiast aktorzy głosowi robią, co mogą, aby przykryć nieruchome twarze kukiełkowych postaci i wetknąć w nie trochę życia. Drama ukazana w grze wchodzi w ckliwe rejony, ale nie ma przegięć. Relacja między rodzeństwem jest odpowiednio zarysowana (warto czytać notatki, tworzone z punktu widzenia młodszej siostry protagonisty rzucają więcej światła na wątki fabuły).

Rozgrywka sto w cieniu opowieści. Najsłabiej wypada pod kątem poziomu trudności. Mobki tłucze się tutaj jak w jakimś Diablo, z kolei na walkach z bossami można się spocić. Są tu pewne inspiracje Soulsami, jednak bez szaleństw. Przez jakiś czas miotałem się między normalem (bywał za łatwy) a hardem (bywały duże skoki trudności). W końcu zostałem na normalu, bo i warstwa narracyjna jest w tej grze ważniejsza od gameplaju (co nie jest wadą!). Poza tym mamy tu do czynienia z korytarzowym light-rpg akcji. Rozwój postaci jest bardzo ograniczony, w grze jest raptem kilka slotów na postawy i umiejętności. Trochę więcej miejsca dano na ulepszanie ekwipunku. Niewiele jest misji pobocznych, a podejmowanych decyzji może ze dwie na całą grę.

Krótko: kto chce posmakować chińskich erpeżków w bardziej przystępnym wydaniu jak na zachodniego gracza, może dodać tytuł na wishlistę i kupić na jakiejś przecenie. Ale dopiero po zapoznaniu się ze Sword & Fairy 7, którą uznaję za lepszą grę. Mi został jeszcze Gujian 3 do sprawdzenia.

6/10