Divinity Original Sin 2 jest nie tylko najlepszą produkcją 2017 roku, ale jedną z najlepszych jakie miałem okazję kiedykolwiek poznać.

Postacie — Już na samym początku moją uwagę przykuło tworzenie postaci, gdyż gra daje nam możliwość wyboru standardowych bohaterów takich jak elf, krasnolud czy ludzie, standard. Spośród zwykłych bohaterów mamy też wybór bohaterów fabularnych każdy z nich posiada własną unikatową historię, cel, a nawet zadbano o to, iż posiada on własne opcje dialogowe różniące się od innych postaci. Zmartwił mnie fakt, że mogłem stworzyć tylko jedną swoją postać a całą resztę drużyny spotkam po drodze gdzie gra przydzieli mi gotowe już postacie ku mojemu zaskoczeniu pierwszy napotkany towarzysz (inny bohater fabularny) zapytał mnie krótko „kim chcesz, abym był?” co nie ograniczało mnie w decyzji o tym, jaką drużynę chciałbym prowadzić.

Świat — Ogromny pięknie ukształtowany świat gry to kolejna zaleta. Nie jest to świat otwarty obsypany pustką, w którym to musimy biegać z góry na dół dostając po drodze losowe zadania. Dostajemy niesamowicie długą, wciągającą kampanie fabularną, która z każdym naszym krokiem staje się coraz mroczniejsza, stawiająca coraz wyższe poprzeczki.
Podczas podróży napotkamy na wiele zadań pobocznych każde z nich ma swój osobny charakter. Larian zadbało o graczy, aby mimo mrocznej fabuły dostali też sporą dawkę humoru, przyznam ze sam nie raz smiechłem, a to nie wszystko, bo nawet trafią się i wątki smutne oraz miłosne.

System walki (turowej) — Tutaj oddaje największy szacunek dla twórców. Nie odczułem znużenia, każda z walk jest inna dająca dużą satysfakcję po zwycięstwie. Wykorzystywanie terenu, to czy jesteśmy wyżej, czy niżej, odpowiednie ustawienie, odpowiedni ekwipunek czy zestaw umiejętności to wszystko ma znaczenie.
System nie różni się dużo od pierwszej części, lecz zostało podniesione o poziom wyżej. Wcześniej mieliśmy punkty HP przeciwnika teraz oprócz HP każdy posiada
pancerz magiczny, a także zwykły co wymaga od nas odpowiednich decyzji w walce, ale jedna zła decyzja może doprowadzić do porażki.

Muzyka — Przyznaje, że w większości gier suwak z głośnością leci kilka poziomów niżej, a nawet na zero. Zaimplementowana muzyka w DoS2 sprawiła że suwak poszedł w zupełnie drugim kierunku. Utwory są przyjemne dla ucha tworzące odpowiedni klimat do danej sytuacji a czasem podczas mrocznych klimatów dodaje nam dreszczyku emocji.

Podsumowanie — Odpalając wolnym wieczorem DoS2 robiąc zaledwie mały kroczek w postępie, patrzysz za okno a tu już świta - bezcenne.

Główne zalety:

- Piękna przejrzysta grafika, niemęcząca oczu
- Ogromny świat gry, zróżnicowane lokacje
- Eksploracja, zagadki, sekrety, skarby
- Wiele możliwości w rozwoju naszych bohaterów
- Taktyczne, wymagające myślenia walki
- Różnorodność postaci z wlanymi osobliwościami i historiami
- Możliwość grania w co-opie
- Znakomita fabuła zachowana we właściwym klimacie
- Niesamowite dawki humoru

Zalet jest wiele więcej, ale resztę odkryjecie sami...

Wady:

- Nie znalazłem