Stosunek przepisów o ochronie sygnalistów do przepisów kształtujących ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa – zarówno w zakresie wynikającym z ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1233), jak i z umów o zachowaniu w poufności ‒ które w praktyce są bardzo często zawierane – jest jednym z budzących wątpliwości zagadnień. Problematyczne jest, czy osoba, która zawarła stosowną umowę z przedsiębiorcą, zobowiązując się do nieujawniania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, może ponosić konsekwencje dokonania zgłoszenia zewnętrznego lub ujawnienia publicznego takich informacji.
Katalog osób, które zgodnie z ustawą z 14 czerwca 2024 r. o ochronie sygnalistów (Dz.U. z 2024 r. poz. 928, dalej: u.o.s.) mogą być sygnalistami, jest niezwykle szeroki. Obejmuje zarówno pracowników, jak i osoby świadczące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, a także przedsiębiorców, którzy realizują usługi na rzecz danego podmiotu prawnego. A to właśnie w przypadku tej ostatniej grupy ryzyko ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa może być szczególnie duże.