Przejdź do zawartości

Wojna totalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruiny Warszawy w styczniu 1945 r. Przykład konsekwencji wojny totalnej

Wojna totalna – działania wojenne, których celem jest całkowite zniszczenie przeciwnika[1] (wojna niszcząca[2]). Jest to wojna, w której stosuje się wszelkie metody i środki[3] (materialne i psychologiczne[2]) do osiągnięcia celów, nie uznając ograniczeń moralnych i prawnych. Ponadto odrzuca się umowy międzynarodowe i układy, które utrudniają osiągnięcie celów[3]. Wojna totalna jest prowadzona przeciwko całej ludności wrogiego kraju[2]. Uderza w siły zbrojne, społeczeństwo[3], gospodarkę i kulturę przeciwnika, jest prowadzona przy pełnym zaangażowaniu społeczeństwa i pełnym poświęceniu środków gospodarczych. Skutkiem lub nawet celem wojny totalnej może być również ludobójstwo całych grup społecznych lub narodów[1].

Przykłady wojny totalnej stanowią[4]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Czesław Witkowski, Słownik pojęć historycznych, 2008, s. 255.
  2. a b c Encyklopedia szkolna PWN, t. Historia, 2009.
  3. a b c Encyklopedia wojskowa, t. II (N-Ż), PWN i Bellona, 2007, s. 494.
  4. Conn Stetson, Examples of Total War (149 BC – 1945 AD), US Army Center of Military History, 17 października 1968 [dostęp 2011-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-10] (ang.).