Mont Malamot: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m int. |
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
== Dostęp do szczytu == |
== Dostęp do szczytu == |
||
Normalna trasa biegnie wzdłuż długiej militarnej drogi, która wspina się z tamy [[Mont-Cenis (jezioro)|Mont-Cenis]] na szczyt góry. Trasę tę można również pokonać [[Rower górski|rowerem górskim]], jednakże może to być bardzo wyczerpujące ze względu na znaczną różnicę wysokości, którą należy przezwyciężyć<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.peveradasnc.it/mtb/percorsi/malamot.htm|tytuł = Rower górski Piemont - Francja|nazwisko = |imię = |opublikowany = peveradasnc.it|data = |data dostępu = 2009-11|język = it}}</ref>. Szczyt Mont Malamot można również osiągnąć – dzięki pozostałościom szlaku znajdującego się na detrytycznym, południowo-wschodnim zboczu – przemieszczając się w górę od jeziora Bianco, położonego u podstawy góry<ref name="moncenisio.com">{{cytuj stronę |url = https://www.hugedomains.com/domain_profile.cfm?d=moncenisio&e=com|tytuł = Na fortyfikacjach Malamotu|nazwisko = |imię = |opublikowany = moncenisio.com|data = |data dostępu = 2009-11|język = en}}</ref>. Zachodni grzbiet, który łączy szczyt z [[Colle del Piccolo Moncenisio]], nie jest szczególnie trudny<ref name="Mont Malamot"/>. |
Normalna trasa biegnie wzdłuż długiej militarnej drogi, która wspina się z tamy [[Mont-Cenis (jezioro)|Mont-Cenis]] na szczyt góry. Trasę tę można również pokonać [[Rower górski|rowerem górskim]], jednakże może to być bardzo wyczerpujące ze względu na znaczną różnicę wysokości, którą należy przezwyciężyć<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.peveradasnc.it/mtb/percorsi/malamot.htm|tytuł = Rower górski Piemont - Francja|nazwisko = |imię = |opublikowany = peveradasnc.it|data = |data dostępu = 2009-11|język = it}}</ref>. Szczyt Mont Malamot można również osiągnąć – dzięki pozostałościom szlaku znajdującego się na detrytycznym, południowo-wschodnim zboczu – przemieszczając się w górę od jeziora Bianco, położonego u podstawy góry<ref name="moncenisio.com">{{cytuj stronę |url = https://www.hugedomains.com/domain_profile.cfm?d=moncenisio&e=com|tytuł = Na fortyfikacjach Malamotu|nazwisko = |imię = |opublikowany = moncenisio.com|data = |data dostępu = 2009-11|język = en}}</ref>. Zachodni grzbiet, który łączy szczyt z [[Colle del Piccolo Moncenisio]], nie jest szczególnie trudny<ref name="Mont Malamot"/>. |
||
== Fortyfikacje == |
== Fortyfikacje == |
||
Na południowy wschód od szczytu, w rejonie leżącego pod nim jeziora białego, w 1889 zbudowano masywne koszary obronne. Celem było przeciwdziałanie ewentualnemu atakowi wojsk francuskich. Twierdza, która mogła pomieścić garnizon 200 żołnierzy, została skonstruowana na dwóch kondygnacjach zlokalizowanych nad ziemią. Zdominowana jest przez obserwatorium, składające się z metalowej wieży, która z kolei jest chroniona przed opadami śniegu dzięki betonowej konstrukcji. Znajduje się na wysokości 2913 m n.p.m. – jest to najwyżej położone, stałe stanowisko całego kompleksu obronnego jeziora Mont-Cenis<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.archivoltogallery.com/photogallery/moncenisio/Forte-Malamot/index.asp|tytuł = Miejsce na fortyfikacjach w Valsusie|nazwisko = |imię = |opublikowany = archivoltogallery.com|data = |data dostępu = 2009-11| język = it}}</ref>. W latach 1932–1940, w ramach budowy [[Wał Alpejski|wału alpejskiego]], obszar został dodatkowo wzmocniony licznymi stanowiskami obronnymi zlokalizowanymi w jaskiniach<ref name="moncenisio.com"/>. |
Na południowy wschód od szczytu, w rejonie leżącego pod nim jeziora białego, w 1889 zbudowano masywne koszary obronne. Celem było przeciwdziałanie ewentualnemu atakowi wojsk francuskich. Twierdza, która mogła pomieścić garnizon 200 żołnierzy, została skonstruowana na dwóch kondygnacjach zlokalizowanych nad ziemią. Zdominowana jest przez obserwatorium, składające się z metalowej wieży, która z kolei jest chroniona przed opadami śniegu dzięki betonowej konstrukcji. Znajduje się na wysokości 2913 m n.p.m. – jest to najwyżej położone, stałe stanowisko całego kompleksu obronnego jeziora Mont-Cenis<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.archivoltogallery.com/photogallery/moncenisio/Forte-Malamot/index.asp|tytuł = Miejsce na fortyfikacjach w Valsusie|nazwisko = |imię = |opublikowany = archivoltogallery.com|data = |data dostępu = 2009-11| język = it}}</ref>. W latach 1932–1940, w ramach budowy [[Wał Alpejski|wału alpejskiego]], obszar został dodatkowo wzmocniony licznymi stanowiskami obronnymi zlokalizowanymi w jaskiniach<ref name="moncenisio.com"/>. |
||
<gallery> |
<gallery> |
||
Aktualna wersja na dzień 20:13, 12 kwi 2022
 Mont Malamot widziany z południowego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2917 m n.p.m. |
Położenie na mapie Francji  | |
| 45°12′05″N 6°54′31″E/45,201389 6,908611 | |
Mont Malamot (wł. Monte Malamot; fr. Pointe Droset) – góra w północnych Alpach Kotyjskich, w pobliżu przełęczy Mont Cenis. Ma wysokość 2917 metrów (9570 stóp).
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Góra znajduje się na terytorium francuskim, na dziale wodnym Dora Riparia-Arc, na obszarze, który Włochy oddały Francji na mocy traktatu paryskiego z 1947. Południowo-zachodnie zbocze jest strome i opada na Vallon de Savine oraz w innych kierunkach, jednakże pozostałe stoki są znacznie mniej strome. Wzniesienie ma charakter trawiasty i detrytyczny. Szczyt położony jest pomiędzy Colle Giasset (2702 m) a szczytem Piccolo Moncenisio[1].
Dostęp do szczytu
[edytuj | edytuj kod]Normalna trasa biegnie wzdłuż długiej militarnej drogi, która wspina się z tamy Mont-Cenis na szczyt góry. Trasę tę można również pokonać rowerem górskim, jednakże może to być bardzo wyczerpujące ze względu na znaczną różnicę wysokości, którą należy przezwyciężyć[2]. Szczyt Mont Malamot można również osiągnąć – dzięki pozostałościom szlaku znajdującego się na detrytycznym, południowo-wschodnim zboczu – przemieszczając się w górę od jeziora Bianco, położonego u podstawy góry[3]. Zachodni grzbiet, który łączy szczyt z Colle del Piccolo Moncenisio, nie jest szczególnie trudny[1].
Fortyfikacje
[edytuj | edytuj kod]Na południowy wschód od szczytu, w rejonie leżącego pod nim jeziora białego, w 1889 zbudowano masywne koszary obronne. Celem było przeciwdziałanie ewentualnemu atakowi wojsk francuskich. Twierdza, która mogła pomieścić garnizon 200 żołnierzy, została skonstruowana na dwóch kondygnacjach zlokalizowanych nad ziemią. Zdominowana jest przez obserwatorium, składające się z metalowej wieży, która z kolei jest chroniona przed opadami śniegu dzięki betonowej konstrukcji. Znajduje się na wysokości 2913 m n.p.m. – jest to najwyżej położone, stałe stanowisko całego kompleksu obronnego jeziora Mont-Cenis[4]. W latach 1932–1940, w ramach budowy wału alpejskiego, obszar został dodatkowo wzmocniony licznymi stanowiskami obronnymi zlokalizowanymi w jaskiniach[3].
-
Jezioro Mont Cenis i otaczające góry (Mont Malamot jest zaznaczony czerwoną kropką) -
Pozostałości fortyfikacji na szczycie góry -
Mont Malamot, z koszarami obronnymi na górze, widziane z równiny, gdzie stała Bateria Paradiso
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Alpi Cozie Settentrionali, R. Aruga e P. Losana - A. Re, Club Alpino Italiano-Touring Club Italiano, San Donato Milanese, 1985
- ↑ Rower górski Piemont - Francja. peveradasnc.it. [dostęp 2009-11-30]. (wł.).
- ↑ a b Na fortyfikacjach Malamotu. moncenisio.com. [dostęp 2009-11-30]. (ang.).
- ↑ Miejsce na fortyfikacjach w Valsusie. archivoltogallery.com. [dostęp 2009-11-30]. (wł.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alpi Cozie Settentrionali, R. Aruga e P. Losana - A. Re, Club Alpino Italiano-Touring Club Italiano, San Donato Milanese, 1985 (wł.)