Krajowa Informacja Skarbowa (KIS) w swojej interpretacji potwierdziła, że wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne oraz zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to działalności gospodarczej związanej z prowadzeniem zajęć ruchowych i tanecznych.
Wydatki na rehabilitację a koszty podatkowe
Wnioskodawczyni prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie zajęć ruchowych i tanecznych uważała, że z uwagi na charakter wykonywanej pracy konsultacje ortopedyczne oraz rehabilitacja stanowią nieodzowny czynnik związany z wykonywaniem zawodu. Ćwiczenia rehabilitacyjne, na które uczęszcza, mają na celu dbałość o zdrowie i odpowiednie przygotowanie ciała, by nie tylko leczyć kontuzje, ale także zapobiegać powstawaniu nowych i przygotować ciało do właściwej pracy. Niepełna sprawność fizyczna uniemożliwia prowadzenie zajęć, co przekłada się na brak przychodu i może prowadzić do upadku firmy.
Podatniczka argumentowała, że wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne oraz sprzęt rehabilitacyjny może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej związanej z organizacją oraz prowadzeniem zajęć tanecznych i ruchowych. Aby uzyskać oficjalne potwierdzenie swojego stanowiska, kobieta zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy jej interpretacja przepisów jest zgodna z obowiązującym prawem.
Zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych
Dyrektor KIS uznał przedstawione stanowisko za prawidłowe i potwierdził, że wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne oraz zakup sprzętu potrzebnego do rehabilitacji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Organ podatkowy uzasadnił swoją interpretację, odwołując się do odpowiednich przepisów ustawy o PIT, w szczególności do art. 22 ust. 1 tej ustawy. Z powołanego przepisu wynika, że możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od łącznego spełnienia określonych przesłanek, tj. koszty te muszą być faktycznie poniesione, ich poniesienie musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) oraz musi istnieć związek między poniesionym kosztem a przychodem. Ponadto, wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych do kosztów uzyskania przychodów.
Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego sprawy oraz przywołanych przepisów prawa KIS stwierdziła, że wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne oraz sprzęt rehabilitacyjny mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą wnioskodawczyni, co pozwala na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Organ zgodził się z tym, że pełna sprawność fizyczna instruktora jest nieodzowna do prowadzenia zajęć ruchowych i tanecznych, a ponoszone wydatki pomagają w utrzymaniu ciągłości działalności oraz generowaniu przychodów. Koszty te są racjonalne i gospodarczo uzasadnione w kontekście specyfiki prowadzonej działalności.
„Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdza się, że wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne i sprzęt potrzebny do rehabilitacji stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w zakresie zajęć ruchowych i tanecznych. Wydatki te pozostają w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Prowadząc działalność gospodarczą, musi Pani być w pełni sprawna fizycznie, od tego uzależniona jest możliwość uzyskania przez Panią przychodu. Wydatki poniesione na rehabilitację, konsultacje ortopedyczne i sprzęt potrzebny do rehabilitacji umożliwiają odzyskanie/utrzymanie sprawności fizycznej, a więc także prowadzenie tego rodzaju działalności” - podsumował organ.