"Rz�d Angeli Merkel zapewniał, że rosyjski gazociąg jest 'projektem prywatno-biznesowym'. Uznawane dotychczas za tajne dokumenty pokazują, jak aktywnie (na rzecz Nord Stream 2) działali lobbyści. Oto kronika historycznego błędu" – czytamy w materiale opublikowanym w weekendowym wydaniu gazety "Sueddeutsche Zeitung".
Zaufanie do Putina
Dziennikarze "SZ" wspominają na wstępie o prezentacji projektu 6 lipca 2016 roku, przygotowanej przez niemieckie ministerstwo gospodarki. Gazociąg reklamowany jest jako "magistrala, która doprowadzi gaz do 26 mln gospodarstw domowych w Europie". "W prezentacji nie ma mowy o tym, że Rosja nie jest być może aż tak solidnym partnerem, gdyż dwa lata wcześniej odebrała Ukrainie Krym i go anektowała".
'W Berlinie i na świecie imperialna agresywność Rosji jest dobrze znana. Pomimo tego niemiecki rząd forsuje budowę Nord Stream 2 tak, jakby można było ufać Władimirowi Putinowi" – czytamy. Swoją postawą Niemcy zasłużyły na zarzut, że są krajem ślepym na rosyjską agresję lub że zadurzyły się w dobrym interesie – oceniają autorzy.
"SZ" przeanalizowała tysiąc stron dokumentów, w tym opracowania ministerstwa gospodarki, informacje dla kanclerz Angeli Merkel, poufne depesze ambasad. Rząd w Berlinie odmawiał ich udostępnienia, ale po wyroku sądu umożliwił redakcji wgląd w akta.
Merkel i Scholz forsowali budowę
Wynika z nich, że Merkel i jej ministrowie, w tym także przyszły kanclerz Olaf Scholz, twardo forsowali projekt pomimo sprzeciwu krajów Europy Środkowo-Wschodniej, Brukseli i Waszyngtonu.
Wbrew zapewnieniom rządu Merkel, że Nord Stream 2 jest projektem prywatno-biznesowym, z akt wynika, że rząd i konsorcjum Nord Stream współpracowały w celu zneutralizowania sprzeciwu. Niemieccy urzędnicy i menadżerowie Nord Stream spotykali się regularnie w celu wymiany doświadczeń.
Przed spotkaniem z premier Beatą Szydło, Merkel otrzymała od swoich współpracowników kartkę ze zdaniem: "Nie odczuwamy rosyjskich cząsteczek metanu jako zagrożenia".
Niemcy skazane na rosyjski gaz
"SZ" cytuje m. in. informację ministerstwa gospodarki z czerwca 2014 roku, krótko po aneksji Krymu. Wynika z niej, że Niemcy są „skazane" na import gazu z Rosji, a rezygnacja jest „nie do wyobrażenia". 18 czerwca 2015 roku minister gospodarki Sigmar Gabriel dowiedział się o nowym projekcie – Nord Stream 2, który wzmocni zależność Niemiec od rosyjskiego gazu.
Na jesieni 2015 r. dochodzi do spotkań, na których przedstawiciele niemieckiego rządu ustalają strategię obronną wobec zarzutów z zagranicy o naruszenie europejskiej solidarności. Niemiecki rząd ma zabiegać o to, aby rosyjski gaz nadal płynął przez Ukrainę, co ma neutralizować zarzuty o pozostawieniu Ukrainy na lodzie.
Gdy prezydent USA Donald Trump wprowadza sankcje na gazociąg, w Niemczech powstaje fundacja, której celem jest obejście sankcji. „Nikt w Berlinie nie powstrzymał projektu" – piszą autorzy.
Apel Sejmu pozostaje bez echa
W czerwcu 2021 roku polski Sejm apeluje o natychmiastowe wstrzymanie prac nad Nord Stream 2. Tłumaczenie uchwały polskiego parlamentu znajduje się wśród dokumentów, ale nie miało żadnych następstw. 6 września 2021 roku na dnie Bałtyku została zaspawana ostatnia rura gazociągu. 26 października, w ostatnim dniu rządu Merkel, ministerstwo gospodarki kończy kontrolę i stwierdza, że nie należy spodziewać się żadnych problemów z zaopatrzeniem w gaz.
Jeszcze w listopadzie 2021 roku niemieccy urzędnicy podczas wizyty w Waszyngtonie bronią gazociągu, sprzeciwiając się łączeniu ruchów rosyjskich wojsk z oceną Nord Stream 2.
"Przez siedem lat dwa rządy koalicyjne przedstawiały gazociąg jako czysto 'prywatno-biznesowy projekt', walcząc o niego wszelkimi środkami. Przez siedem lat odpierały zastrzeżenia swoich partnerów jak natrętne muchy. Nic nie mogło zniechęcić Niemców do perspektywy wspaniałego świata, jaki roztaczała przed nimi spółka Nord Stream 2 AG" – podsumowują swoją analizę dziennikarze "Sueddeutsche Zeitung".
Artykuł pochodzi z serwisu Deutsche Welle
