Według ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, osoba pracująca na podstawie umowy o pracę jest objęta obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym w okresie od pierwszego do ostatniego dnia obowiązywania stosunku pracy. Niepoprawne jest zatem stwierdzenie, że korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej na koszt NFZ możliwe jest dopiero po wpłynięciu pierwszej wypłaty na konto pracownika.
Kiedy można stracić prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej?
Najczęściej prawo do świadczeń finansowanych ze środków publicznych ustaje po 30 dniach od wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego, co może być skutkiem na przykład ustania stosunku pracy utrzymywanego do tej pory na podstawie umowy o pracę lub zakończenia czy zawieszenia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.
Prawo przewiduje więc czas, w którym pracownik nadal może bezpłatnie korzystać na przykład z wizyty u lekarza, ale powinien też jednocześnie znaleźć w tych dniach nową pracę lub zadecydować się na inną formę ubezpieczenia.
Co należy zrobić w przypadku utraty umowy o pracę?
Jeśli po upływie 30 dni od ustania stosunków wynikających z tytułu umowy o pracę osoba nie zostanie ponownie zatrudniona, powinna niezwłocznie uzyskać prawo do ubezpieczenia w inny sposób poprzez:
- dobrowolne ubezpieczenie się za pośrednictwem wniosku złożonego w NFZ,
- zostanie zgłoszonym jako członek rodziny (warunkiem jest jednak prowadzenie z krewnym co najmniej jednego gospodarstwa domowego),
- zarejestrowanie się w urzędzie pracy.
W przypadku niepodjęcia któregoś z powyższych działań i nieuzyskania powrotnie prawa do opieki zdrowotnej NFZ, za każdą pomoc medyczną, nawet tą niezbędną i najbardziej potrzebną, pacjent będzie musiał zapłacić. Warto dodać, że nie będą to małe sumy.