polis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

    Learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

    Noun

    [edit]

    polis (plural poleis or polises)

    1. (historical) A Greek city-state.
      • 2006, Karen Armstrong, The Great Transformation, Atlantic Books 2007, page 161:
        By the end of the century, poleis had been established throughout the Hellenic world, all bearing a marked family resemblance.
    [edit]
    Translations
    [edit]

    Etymology 2

    [edit]

    Borrowed from Scots polis. Doublet of police.

    Alternative forms

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis (countable and uncountable, plural polises)

    1. (uncountable, Scotland, Ireland, Geordie) The police.
      • 1994 [1993], Irvine Welsh, Trainspotting, London: Minerva, →ISBN, page 328:
        Even in his Ma's womb, you would have had to define Spud less as a foetus, more as a set of dormant drug and personality problems. He'd probably draw the polis onto them through knocking a saltcellar out of the Little Chef.
    2. (countable, Scotland, Ireland, Geordie) A police officer.

    Further reading

    [edit]
    • Oxford Dictionaries Online. "polis". 2015.
    • A Dictionary of North East Dialect, Bill Griffiths, 2005, Northumbria University Press, →ISBN

    Anagrams

    [edit]

    Azerbaijani

    [edit]
    Other scripts
    Cyrillic полис
    Abjad پولیس

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): [poˈlis]
    • Audio:(file)
    • Hyphenation: pol‧is

    Noun

    [edit]

    polis (definite accusative polisi, plural polislər)

    1. police (an organisation that enforces the law)
      polis idarəsipolice department
      polis şöbəsipolice station, police district
      polis əməkdaşıpolice employee
    2. police (member of the police force)

    Declension

    [edit]
        Declension of polis
    singular plural
    nominative polis
    polislər
    definite accusative polisi
    polisləri
    dative polisə
    polislərə
    locative polisdə
    polislərdə
    ablative polisdən
    polislərdən
    definite genitive polisin
    polislərin
        Possessive forms of polis
    nominative
    singular plural
    mənim (my) polisim polislərim
    sənin (your) polisin polislərin
    onun (his/her/its) polisi polisləri
    bizim (our) polisimiz polislərimiz
    sizin (your) polisiniz polisləriniz
    onların (their) polisi or polisləri polisləri
    accusative
    singular plural
    mənim (my) polisimi polislərimi
    sənin (your) polisini polislərini
    onun (his/her/its) polisini polislərini
    bizim (our) polisimizi polislərimizi
    sizin (your) polisinizi polislərinizi
    onların (their) polisini or polislərini polislərini
    dative
    singular plural
    mənim (my) polisimə polislərimə
    sənin (your) polisinə polislərinə
    onun (his/her/its) polisinə polislərinə
    bizim (our) polisimizə polislərimizə
    sizin (your) polisinizə polislərinizə
    onların (their) polisinə or polislərinə polislərinə
    locative
    singular plural
    mənim (my) polisimdə polislərimdə
    sənin (your) polisində polislərində
    onun (his/her/its) polisində polislərində
    bizim (our) polisimizdə polislərimizdə
    sizin (your) polisinizdə polislərinizdə
    onların (their) polisində or polislərində polislərində
    ablative
    singular plural
    mənim (my) polisimdən polislərimdən
    sənin (your) polisindən polislərindən
    onun (his/her/its) polisindən polislərindən
    bizim (our) polisimizdən polislərimizdən
    sizin (your) polisinizdən polislərinizdən
    onların (their) polisindən or polislərindən polislərindən
    genitive
    singular plural
    mənim (my) polisimin polislərimin
    sənin (your) polisinin polislərinin
    onun (his/her/its) polisinin polislərinin
    bizim (our) polisimizin polislərimizin
    sizin (your) polisinizin polislərinizin
    onların (their) polisinin or polislərinin polislərinin

    Cebuano

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From English police, from Middle French police, from Latin politia (state, government), from Ancient Greek πολιτεία (politeía).

    Noun

    [edit]

    polis

    1. a police officer; a cop
    2. a civil force granted the legal authority for law enforcement and maintaining public order

    Czech

    [edit]
    Czech Wikipedia has an article on:
    Wikipedia cs

    Etymology

    [edit]

    International learned borrowing Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis f (indeclinable)

    1. polis (ancient Greek city-state)
    [edit]

    Further reading

    [edit]
    • polis”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
    • polis”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

    Dutch

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ˈpoː.lɪs/
    • Audio:(file)
    • Hyphenation: po‧lis

    Etymology 1

    [edit]

    From French police (from Italian polizza, q.v.).

    Noun

    [edit]

    polis f (plural polissen, diminutive polisje n)

    1. insurance policy
    2. insurance plan
    Derived terms
    [edit]
    Descendants
    [edit]
    • Indonesian: polis

    Etymology 2

    [edit]

    International learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis) since the 1970s (probably via English polis).

    Noun

    [edit]

    polis f (plural poleis)

    1. (historical) A polis; an ancient, especially Ancient Greek, city state or city.

    Finnish

    [edit]
    Finnish Wikipedia has an article on:
    Wikipedia fi

    Etymology

    [edit]

    Learned borrowing from Ancient Greek πόλις (pólis, fortified town; city state).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ˈpolis/, [ˈpo̞lis̠]
    • Rhymes: -olis
    • Syllabification(key): po‧lis

    Noun

    [edit]

    polis

    1. (historical) A Greek city-state.
      • 2011, Paavo Castrén, Uusi antiikin historia, Otava, page 117:
        Kreikkalainen polis tuli sekä etruski- että latinalaisten yhteisöjen esikuvaksi – –.
        The Greek polis came to be a role model for Estruscan and Latin communities alike – –

    Declension

    [edit]
    Inflection of polis (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
    nominative polis polikset
    genitive poliksen polisten
    poliksien
    partitive polista poliksia
    illative polikseen poliksiin
    singular plural
    nominative polis polikset
    accusative nom. polis polikset
    gen. poliksen
    genitive poliksen polisten
    poliksien
    partitive polista poliksia
    inessive poliksessa poliksissa
    elative poliksesta poliksista
    illative polikseen poliksiin
    adessive poliksella poliksilla
    ablative polikselta poliksilta
    allative polikselle poliksille
    essive poliksena poliksina
    translative polikseksi poliksiksi
    abessive poliksetta poliksitta
    instructive poliksin
    comitative See the possessive forms below.
    Possessive forms of polis (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
    first-person singular possessor
    singular plural
    nominative polikseni polikseni
    accusative nom. polikseni polikseni
    gen. polikseni
    genitive polikseni polisteni
    poliksieni
    partitive polistani poliksiani
    inessive poliksessani poliksissani
    elative poliksestani poliksistani
    illative polikseeni poliksiini
    adessive poliksellani poliksillani
    ablative polikseltani poliksiltani
    allative polikselleni poliksilleni
    essive poliksenani poliksinani
    translative poliksekseni poliksikseni
    abessive poliksettani poliksittani
    instructive
    comitative poliksineni
    second-person singular possessor
    singular plural
    nominative poliksesi poliksesi
    accusative nom. poliksesi poliksesi
    gen. poliksesi
    genitive poliksesi polistesi
    poliksiesi
    partitive polistasi poliksiasi
    inessive poliksessasi poliksissasi
    elative poliksestasi poliksistasi
    illative polikseesi poliksiisi
    adessive poliksellasi poliksillasi
    ablative polikseltasi poliksiltasi
    allative poliksellesi poliksillesi
    essive poliksenasi poliksinasi
    translative polikseksesi poliksiksesi
    abessive poliksettasi poliksittasi
    instructive
    comitative poliksinesi
    first-person plural possessor
    singular plural
    nominative poliksemme poliksemme
    accusative nom. poliksemme poliksemme
    gen. poliksemme
    genitive poliksemme polistemme
    poliksiemme
    partitive polistamme poliksiamme
    inessive poliksessamme poliksissamme
    elative poliksestamme poliksistamme
    illative polikseemme poliksiimme
    adessive poliksellamme poliksillamme
    ablative polikseltamme poliksiltamme
    allative poliksellemme poliksillemme
    essive poliksenamme poliksinamme
    translative polikseksemme poliksiksemme
    abessive poliksettamme poliksittamme
    instructive
    comitative poliksinemme
    second-person plural possessor
    singular plural
    nominative poliksenne poliksenne
    accusative nom. poliksenne poliksenne
    gen. poliksenne
    genitive poliksenne polistenne
    poliksienne
    partitive polistanne poliksianne
    inessive poliksessanne poliksissanne
    elative poliksestanne poliksistanne
    illative polikseenne poliksiinne
    adessive poliksellanne poliksillanne
    ablative polikseltanne poliksiltanne
    allative poliksellenne poliksillenne
    essive poliksenanne poliksinanne
    translative polikseksenne poliksiksenne
    abessive poliksettanne poliksittanne
    instructive
    comitative poliksinenne
    third-person possessor
    singular plural
    nominative poliksensa poliksensa
    accusative nom. poliksensa poliksensa
    gen. poliksensa
    genitive poliksensa polistensa
    poliksiensa
    partitive polistaan
    polistansa
    poliksiaan
    poliksiansa
    inessive poliksessaan
    poliksessansa
    poliksissaan
    poliksissansa
    elative poliksestaan
    poliksestansa
    poliksistaan
    poliksistansa
    illative polikseensa poliksiinsa
    adessive poliksellaan
    poliksellansa
    poliksillaan
    poliksillansa
    ablative polikseltaan
    polikseltansa
    poliksiltaan
    poliksiltansa
    allative polikselleen
    poliksellensa
    poliksilleen
    poliksillensa
    essive poliksenaan
    poliksenansa
    poliksinaan
    poliksinansa
    translative poliksekseen
    polikseksensa
    poliksikseen
    poliksiksensa
    abessive poliksettaan
    poliksettansa
    poliksittaan
    poliksittansa
    instructive
    comitative poliksineen
    poliksinensa

    Synonyms

    [edit]
    [edit]

    French

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    polis

    1. inflection of polir:
      1. first/second-person singular present indicative
      2. first/second-person singular past historic
      3. second-person singular imperative

    Participle

    [edit]

    polis m pl

    1. masculine plural of poli

    Adjective

    [edit]

    polis

    1. masculine plural of poli

    Anagrams

    [edit]

    Haitian Creole

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From French police.

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis

    1. police officer

    Indonesian

    [edit]
    Indonesian Wikipedia has an article on:
    Wikipedia id

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /po.lɪs/
    • Rhymes: -lɪs
    • Hyphenation: po‧lis

    Etymology 1

    [edit]

    From Dutch polis (insurance policy), from French police (policy), from Italian polizza, from Ancient Greek ἀπόδειξις (apódeixis, proof). Compare to Malay polisi (policy).

    Noun

    [edit]

    polis (first-person possessive polisku, second-person possessive polismu, third-person possessive polisnya)

    1. insurance policy
    Derived terms
    [edit]
    Derived terms
    [edit]

    Etymology 2

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis (first-person possessive polisku, second-person possessive polismu, third-person possessive polisnya)

    1. nonstandard form of poles.

    Usage notes

    [edit]

    The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian. The Brunei, Malaysia and Singapore usage can be seen in Malay polis.

    Further reading

    [edit]

    Latin

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polīs

    1. dative/ablative plural of polus

    References

    [edit]
    • polis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    • polis”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
    • polis”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray
    • polis”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly

    Latvian

    [edit]
    Latvian Wikipedia has an article on:
    Wikipedia lv

    Etymology

    [edit]

    Ultimately from Polish polak, Russian поля́к (polják) (under the influence of Old High German pōl — cf. German, English Pole — and perhaps also of Latvian dialectal bolis, polis (ox without horns)), itself derived from Polish pole (field), perhaps from Proto-Indo-European *pel- (light (color), gray).[1]

    Pronunciation

    [edit]
    This entry needs an audio pronunciation. If you are a native speaker with a microphone, please record this word. The recorded pronunciation will appear here when it's ready.

    Noun

    [edit]

    polis m (2nd declension, feminine form: poliete)

    1. a Pole, a Polish man, a man born in Poland
      pēc Livonijas kara poļi ieguva Vidzemi un Latgaliafter the Livonian War the Poles obtained Vidzeme and Latgale
    2. (genitive plural) Polish; pertaining to Poland and its people
      poļu valodathe Polish language
      poļu mākslaPolish art

    Declension

    [edit]
    [edit]

    References

    [edit]
    1. ^ Karulis, Konstantīns (1992) “polis”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN

    Malay

    [edit]
    Malay Wikipedia has an article on:
    Wikipedia ms

    Pronunciation

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From English police, from Middle French police, from Latin politia (state, government), from Ancient Greek πολιτεία (politeía).

    Noun

    [edit]

    polis (Jawi spelling ڤوليس, plural polis-polis, informal 1st possessive polisku, 2nd possessive polismu, 3rd possessive polisnya)

    1. (Malaysia, Singapore, Riau) police, a civil force granted the legal authority for law enforcement and maintaining public order.
    Usage notes
    [edit]

    The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian due to shared etymology. The Indonesian usage can be seen in Indonesian polis.

    Alternative forms
    [edit]
    Synonyms
    [edit]
    Derived terms
    [edit]

    Etymology 2

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis (plural polis-polis, informal 1st possessive polisku, 2nd possessive polismu, 3rd possessive polisnya)

    1. (Indonesia) alternative spelling of polisi (policy), see Indonesian polis (policy).

    Further reading

    [edit]
    • polis” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
    • Kamus Bahasa Indonesia-Melayu Riau, Jakarta, Indonesia: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 1997, →ISBN, page 308

    Papiamentu

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Spanish policía and Portuguese polícia and Dutch politie.

    Noun

    [edit]

    polis

    1. police
    2. policeman

    Pijin

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis

    1. police
    2. willy wagtail

    Portuguese

    [edit]

    Verb

    [edit]

    polis

    1. second-person plural present indicative of polir

    Romanian

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    Borrowed from Ancient Greek πόλις (pólis).

    Noun

    [edit]

    polis n (plural polisuri)

    1. polis

    Declension

    [edit]

    Scots

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From the French police.

    Noun

    [edit]

    polis (countable and uncountable, plural polises)

    1. (uncountable) police
      • 1987, Robbie Kydd, ...Auld Zimmery, Mariscat Press 1987:
        'Listen then. Yer name's Andy MacPhail. That's whit us three has jist tellt the polis in wir statements. Okay?'
      • 1991, Dr James Begg, Dipper: 20 - Cops and Robbers, Luath Press:
        ‘Aye, Andra,' cam back the reply. 'We micht as weel caa it a day doun here. The hale bluidy place is hotchin wi polis! Come doun an get us at the Auld Raw.'
        (please add an English translation of this quotation)
      • 2007, Sheena Blackhall, The Quarry, Lochlands:
        Brian hid contactit his granfaither, Pat, tae see gin the polis computers could raik up onythin ava tae makk eese o in persuadin Bappy Anderson tae pairt wi a kidney.
        (please add an English translation of this quotation)
      • 2013, Pedro Lenz, translated by Donal McLaughlin, Naw Much of a Talker, Freight Books, page 51:
        Coont yirsel lucky ahm naw cawin the polis. Noo fuck off.
        (please add an English translation of this quotation)

    Etymology 2

    [edit]

    (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

    Adjective

    [edit]

    polis

    1. Polish

    Verb

    [edit]

    polis

    1. polish
    2. adorn, beautify

    References

    [edit]

    Spanish

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ˈpolis/ [ˈpo.lis]
    • Rhymes: -olis
    • Syllabification: po‧lis

    Etymology 1

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis m pl or f pl

    1. plural of poli

    Etymology 2

    [edit]
    Spanish Wikipedia has an article on:
    Wikipedia es

    Borrowed from Ancient Greek πόλις (pólis, city-state).

    Noun

    [edit]

    polis f pl (plural only)

    1. polis

    Further reading

    [edit]

    Swedish

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    polis c

    1. (often in the definite "polisen") police (organization that enforces the law)
    2. a police officer
      Synonyms: polisman, (dated, now polisassistent) konstapel (constable)

    Declension

    [edit]
    Declension of polis 
    Singular Plural
    Indefinite Definite Indefinite Definite
    Nominative polis polisen poliser poliserna
    Genitive polis polisens polisers polisernas

    Colloquial or slang synonyms (police forces)

    [edit]

    Colloquial or slang synonyms (police officer)

    [edit]

    Derived terms

    [edit]

    References

    [edit]

    Tok Pisin

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From English police.

    Noun

    [edit]

    polis

    1. police

    Etymology 2

    [edit]

    From English polish.

    Noun

    [edit]

    polis

    1. polish

    Turkish

    [edit]
    Turkish Wikipedia has an article on:
    Wikipedia tr

    Etymology

    [edit]

    From Ottoman Turkish پولیس (polis), from French police.

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /poˈlis/
    • Audio:(file)
    • Hyphenation: po‧lis

    Noun

    [edit]

    polis (definite accusative polisi, plural polisler)

    1. police (an organisation that enforces the law)
    2. police officer

    Usage notes

    [edit]

    Declension

    [edit]
    Inflection
    Nominative polis
    Definite accusative polisi
    Singular Plural
    Nominative polis polisler
    Definite accusative polisi polisleri
    Dative polise polislere
    Locative poliste polislerde
    Ablative polisten polislerden
    Genitive polisin polislerin
    Possessive forms
    Nominative
    Singular Plural
    1st singular polisim polislerim
    2nd singular polisin polislerin
    3rd singular polisi polisleri
    1st plural polisimiz polislerimiz
    2nd plural polisiniz polisleriniz
    3rd plural polisleri polisleri
    Definite accusative
    Singular Plural
    1st singular polisimi polislerimi
    2nd singular polisini polislerini
    3rd singular polisini polislerini
    1st plural polisimizi polislerimizi
    2nd plural polisinizi polislerinizi
    3rd plural polislerini polislerini
    Dative
    Singular Plural
    1st singular polisime polislerime
    2nd singular polisine polislerine
    3rd singular polisine polislerine
    1st plural polisimize polislerimize
    2nd plural polisinize polislerinize
    3rd plural polislerine polislerine
    Locative
    Singular Plural
    1st singular polisimde polislerimde
    2nd singular polisinde polislerinde
    3rd singular polisinde polislerinde
    1st plural polisimizde polislerimizde
    2nd plural polisinizde polislerinizde
    3rd plural polislerinde polislerinde
    Ablative
    Singular Plural
    1st singular polisimden polislerimden
    2nd singular polisinden polislerinden
    3rd singular polisinden polislerinden
    1st plural polisimizden polislerimizden
    2nd plural polisinizden polislerinizden
    3rd plural polislerinden polislerinden
    Genitive
    Singular Plural
    1st singular polisimin polislerimin
    2nd singular polisinin polislerinin
    3rd singular polisinin polislerinin
    1st plural polisimizin polislerimizin
    2nd plural polisinizin polislerinizin
    3rd plural polislerinin polislerinin
    Predicative forms
    Singular Plural
    1st singular polisim polislerim
    2nd singular polissin polislersin
    3rd singular polis
    polistir
    polisler
    polislerdir
    1st plural polisiz polisleriz
    2nd plural polissiniz polislersiniz
    3rd plural polisler polislerdir

    Synonyms

    [edit]