Forum: Czy warto kupić WiiU?

Kupowałbym dla ZombiU, ale dla jednej gry, to tak jakoś... no nie wiem. :v

Tylko nie wiem na ile te tytuły od Nintendo są dobre, nie jestem w temacie. Doradzicie coś? ;)

To jest kwestia gustu. Nintendo robi gry w starym stylu tj. wymagające ruszenia głową i często małpiej zręczności. Nie ma za to QTE, wąskich korytarzy i strzelania zza osłony. Takim najbliższym odpowiednikiem gier Nintendo na inne platformy jest Dark Souls, ale to tylko taki przybliżony przykład, bo przykładowo Super Mario Galaxy 2 jest zdecydowanie trudniejsze od Dark Souls, a jednocześnie ma znacznie łagodniejszy próg wejścia tj. zaczyna się dość łatwo, by po kilkudziesięciu godzinach gry zmuszać gracza do rzucania najbrzydszymi słowami jakie ten świat wymyślił.

W grach Nintendo masz perfekcyjnie działające sterowanie, kamerę i wszystkie zadania jakie gra stawia przed graczem są doskonale przetestowane i wyważone. Jeśli masz powiedzmy limit czasowy 1 minuty, to wiedz, że masz zapasu może 3 sekundy na wykonanie zadania. Jednak jeśli przegrasz, to będzie tylko i wyłącznie wina gracza. Ekran Game Over to częsty widok w grach Nintendo. Gry tej firmy nie boją się wywalić napisu Game Over przy okazji wyśmiewając gracza i cofnąć go o 15-30 minut gry. Jednak sprawdza się to kapitalnie, bo działa tak jak w Dark Souls. Jeśli przegrałeś, to wiesz jaki zrobiłeś błąd i następnym razem go nie popełnisz.
Przy takich założeniach gry są pełne adrenaliny, bo walcząc z bossem wiesz, że przegrana może oznaczać ponowne wykonanie całego etapu.

Wii U już w tej chwili ma kilkanaście fajnych i unikatowych gier, które nie mają swoich odpowiedników ani na PC ani na innych konsolach. Dodatkowo masz wsteczną kompatybilność z Wii, dzięki czemu zyskasz dostęp do kolejnych kilkudziesięciu gier z którymi warto się zapoznać.

Wszystko jednak sprowadza się do osobistych oczekiwań. Dla mnie gry z Xboxa i Playstation są przeraźliwie nudne. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest ciągłe prowadzenia gracza za rękę. Idź za wskaźnikiem na minimapie, czy "naciśnij X, żeby pokonać bossa". W grach AAA brakuje tego najważniejszego elementu, czyli odkrywania jak dany fragment pokonać. W grach Nintendo czy Dark Souls to jest główna mechanika gry. Jak już opanujesz sterowanie w Dark Souls i wiesz gdzie są rozmieszczone kluczowe przedmioty, to przy odrobinie samozaparcia przejdziesz grę na jednym życiu w kilka godzin.

No Mario Kart jest specyficzne. Jakoś zawsze unikałem tej serii, ale znajoma kupiła Wii z tą grą w zestawie i kiedyś tam mi pożyczyła. Bez większych oczekiwań odpaliłem i zacząłem grać. Niby zwykły arcade'owy racer, a grać można kilka godzin na jednym posiedzeniu. Gra może i płytka, ale to już specyfika tego gatunku. W każdym razie lepiej mi się grało niż w Sonic & Sega All-Stars Racing Transformed, niby dwie podobne proste gry, a jednak Mario Kart znacznie lepiej wyważone.

Mario Kart, jak również Super Smash Bros. są zdecydowanie lepsze w trybie dla wielu osób na jednym ekranie. Jeszcze na studiach często grywałem ze znajomymi w Super Smash Bros. na N64. Ta seria to moja ulubiona gra dla 3-4 osób na jednym ekranie.

[7] dokładnie
Kupiłem Wii U dla sprawdzenia, kupiłem kilka gier - skończyło się na tym, że odpaliłem Mario i trochę poskakałem, odpaliłem Mario Kart i trochę pojeździłem, odpaliłem Legoland i popykałem w jakieś minigierki zrobione chyba z myślą o 6-latkach.

I teraz tak w porównaniu do PS4/Xbox One które próbują stać się kombajnem salonowym stawiając głównie na rozrywkę dla dorosłych (zobaczcie jaki jest procent liczby gier dla dzieci - kolorowych, łatwych, przyjemnych, bez przemocy - oprócz lego, wychodzi dosłownie kilka tytułów rocznie) Wii U za target chyba obiera trochę młodsze grono graczy. Począwszy od 6-latkow (wspomniane mario-kart) do nastolatków.
Do mnie konsola nie dotarła. 4-letnia córka preferowała ipada i grać nie chciała (chociaż ten tableto-kontroler deczko ją zainteresował ale wiadomo dlaczego). Konsolę sprzedałem po 3 tygodniach. Nie wiem czy zrobię jeszcze jedno podejście.